Τρεις πρεμιέρες θεατρικών παραστάσεων θα πραγματοποιηθούν από το Δη.Πε.Θε. Βόλου, εντός του τριμήνου Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου 2011.
Μετά την ολοκλήρωση των τυπικών διαδικασιών για τη συγχώνευση του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου στο νέο νομικό πρόσωπο του Δήμου Βόλου, ξεκινά η θεατρική παραγωγή για τη νέα περίοδο.
Τέλος Οκτωβρίου ξεκινούν οι παραστάσεις του μονόπρακτου του Κώστα Μουρσελά «Η Κυρία Δεν Πενθεί», που αποτελεί την πρώτη προσέγγιση του τοπικού θεάτρου στο συγγραφικό κόσμο του Κώστα Μουρσελά.
Ακολουθεί το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου η πρεμιέρα της παράστασης της Παιδικής Σκηνής με το έργο του Χρήστου Μπουλώτη «Το άγαλμα που κρύωνε» το οποίο θα προσπαθήσει να μυήσει τα παιδιά στην τέχνη του χοροθεάτρου και να στρέψει την προσοχή τους στο χώρο των Μουσείων. Επίσης, το έργο – ίσως το μοναδικό έργο για παιδιά που αναφέρεται στην Μικρασιατική καταστροφή – θα σημάνει και την έναρξη ενός κύκλου εκδηλώσεων που θα υλοποιηθεί εντός του 2012, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από την καταστροφή της Σμύρνης.
Τέλος, προ της περιόδου των Χριστουγέννων και κατά τη διάρκεια των εορτών, η Κεντρική Σκηνή του Δη.Πε.Θε. Βόλου θα παρουσιάσει το έργο του βραβευμένου γάλλου συγγραφέα Έρικ Εμμάνιουελ Σμιτ «Ξενοδοχείο των Δύο Κόσμων», ένα από τα αριστουργήματα της σύγχρονης θεατρικής γραφής.
Μετά την ολοκλήρωση των τυπικών διαδικασιών για τη συγχώνευση του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου στο νέο νομικό πρόσωπο του Δήμου Βόλου, ξεκινά η θεατρική παραγωγή για τη νέα περίοδο.
Τέλος Οκτωβρίου ξεκινούν οι παραστάσεις του μονόπρακτου του Κώστα Μουρσελά «Η Κυρία Δεν Πενθεί», που αποτελεί την πρώτη προσέγγιση του τοπικού θεάτρου στο συγγραφικό κόσμο του Κώστα Μουρσελά.
Ακολουθεί το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου η πρεμιέρα της παράστασης της Παιδικής Σκηνής με το έργο του Χρήστου Μπουλώτη «Το άγαλμα που κρύωνε» το οποίο θα προσπαθήσει να μυήσει τα παιδιά στην τέχνη του χοροθεάτρου και να στρέψει την προσοχή τους στο χώρο των Μουσείων. Επίσης, το έργο – ίσως το μοναδικό έργο για παιδιά που αναφέρεται στην Μικρασιατική καταστροφή – θα σημάνει και την έναρξη ενός κύκλου εκδηλώσεων που θα υλοποιηθεί εντός του 2012, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από την καταστροφή της Σμύρνης.
Τέλος, προ της περιόδου των Χριστουγέννων και κατά τη διάρκεια των εορτών, η Κεντρική Σκηνή του Δη.Πε.Θε. Βόλου θα παρουσιάσει το έργο του βραβευμένου γάλλου συγγραφέα Έρικ Εμμάνιουελ Σμιτ «Ξενοδοχείο των Δύο Κόσμων», ένα από τα αριστουργήματα της σύγχρονης θεατρικής γραφής.
Κώστα Μουρσελά – «Η Κυρία Δεν Πενθεί».
Σάββατο βράδυ, εντός κτιρίου που στεγάζονται γραφεία και υπηρεσίες. Τρεις άνθρωποι. Ένας μεσήλικας άντρας, η νεαρή γυναίκα του και ένας ξένος ως προς τους δύο άλλους νεαρός εγκλωβίζονται σε ασανσέρ. Είναι σχεδόν αδύνατο κάποιος να τους βοηθήσει.
Η υποχρεωτική αυτή συμβίωση των τριών τους οδηγεί σε ένα πραγματικό ξεγύμνωμα, σωματικό και ψυχικό (ο πρώτος τίτλος μάλιστα που έδωσε ο συγγραφέας στο μονόπρακτο ήταν «στριπτίζ»). Μεταξύ των εγκλωβισμένων ξεκινά ένας κύκλος αποκαλύψεων που οδηγεί στην απόλυτη κατάρρευση. Μία κατάρρευση σκληρή αλλά αληθινή. Ο σύζυγος, ο οποίος ενσαρκώνει τη μικροαστική λογική, τη συμβατικότητα και το ψέμα, μένει ακάλυπτος. Η σύζυγος, ακολουθώντας τη συμβατική λογική του άντρα της, βρίσκει τελικά τη δύναμη να εντοπίσει την παθογένεια της συμβίωσής τους και να αποδεσμευτεί οριστικά αποχωρώντας από το ασανσέρ.
Ο νεαρός ως «καταλύτης» του έργου, διατηρεί με κυνικότητα και τάσεις σαδισμού την αγχωτική ατμόσφαιρα και αποτελεί την κινητήριο δύναμη για να αποδειχθεί το αδιέξοδο της συνύπαρξης των δύο ανθρώπων και να γελοιοποιηθεί ο συμβατικός αστικός τρόπος ζωής.
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος αναφερόμενος στο συγκεκριμένο έργο του Κ. Μουρσελά παρατηρεί : « Η Κυρία δεν πενθεί αποτελεί ένα μονόπρακτο δύο εικόνων, στέρεο δραματουργικά και απαλλαγμένο από λεκτικές απόπειρες εντυπωσιασμού», ενώ ο ίδιος ο συγγραφέας σε σημείωμά του από το πρόγραμμα της παράστασης του Εθνικού Θεάτρου το 1972, αναφέρει : «αν σε λίγο, παρακολουθώντας το έργο, δείτε στο σκηνικό ένα σταματημένο ασανσέρ από βλάβη, με τρεις ανθρώπους εγκλωβισμένους – αν λέω – στη θέση τους φανταστείτε σιγά σιγά τον εγκλωβισμό, το αδιέξοδο που δημιουργεί η ανθρώπινη συνύπαρξη, τότε κάτι θα έχω κερδίσει τουλάχιστον εγώ. Παρ’ όλ’ αυτά, παραμένω αισιόδοξος για το μέλλον του ανθρώπου. Η συνειδητοποίηση του αδιεξόδου είναι μία διέξοδος, η σημαντικότερη ίσως. Αυτό είναι περίπου και το μήνυμα που προσπάθησα να δώσω στα έργα μου».
Η παράσταση ανεβαίνει σε σκηνοθετική επιμέλεια Σπύρου Μαβίδη, Σκηνικά – Κοστούμια της Ιωάννας Τουλούπη, Φωτισμούς Κώστα Τατάκου. Παίζουν : Θανάσης Ζέρβας, Περικλής Τσαμαντάνης, Σύνθια Μπατσή.
Οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν στο θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής περί τα τέλη Οκτωβρίου και θα συνεχιστούν κάθε Παρασκευή – Σάββατο και Κυριακή έως τα τέλη Νοεμβρίου, ενώ στη συνέχεια παραστάσεις θα πραγματοποιούνται Δευτέρα και Τρίτη βράδυ, ενώ θα δοθούν παραστάσεις σε χώρους των λοιπών δημοτικών ενοτήτων του ενιαίου Δήμου Βόλου.
Χρήστου Μπουλώτη – «Το άγαλμα που κρύωνε».
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το βράδυ τα αγάλματα ζωντανεύουν. Συνομιλούν, χορεύουν, εξερευνούν. Ανάμεσά τους και ένας καινούριος ένοικος του Μουσείου, το «προσφυγάκι», ένα αγαλματάκι που ήρθε στην Αθήνα μαζί με τους πρόσφυγες της Σμύρνης. Η κυρία Σέμνη, η διευθύντρια του Μουσείου το τοποθετεί ανάμεσα στα άλλα αγάλματα και το καμαρώνει. Τη νύχτα στο Μουσείο μένουν μόνον ο φύλακας και η κυρία Γαλάτεια η καθαρίστρια. Το «προσφυγάκι» νοσταλγεί την πατρίδα του, το ίδιο και η Γαλάτεια με τα γαλάζια μάτια από το χρώμα του Αιγαίου. Οι δυο τους θα κάνουν ένα ονειρικό ταξίδι στα μικρασιατικά παράλια. Θα τους βοηθήσουν ο φύλακας του Μουσείου και ο γιος του ο Λάμπης, ενώ το ονειρικό γαλάζιο πουλί θα απλώσει τα φτερά του και θα κάνει το όνειρό τους πραγματικότητα.
Τους ηθοποιούς και τους χορευτές συνοδεύει η μαγευτική μουσική και η τέχνη του θεάτρου αναμειγνύεται με εκείνη του χορού. Στο προσκήνιο και ο χώρος του Μουσείου, ο ναός της τέχνης, της μνήμης και της ιστορίας.
Ενενήντα χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης, τα συναισθήματα είναι ακόμα βαθιά. Η ματιά όμως πιο καθαρή και εντοπισμένη στην αλήθεια της νοσταλγίας για την πατρίδα της καρδιάς.
Με τη χοροθεατρική διάσταση της παράστασης, οι θεατές γνωρίζουν το μαγικό κόσμο που προκύπτει από το συνδυασμό θεάτρου και χορού. Ο μικρός θεατής δεν θα σταθεί μόνο στις προσλαμβάνουσες του λόγου, θα αισθανθεί και θα φανταστεί με τη χορογραφική απόδοση σκηνών του έργου.
Η ιστορία του Χρήστου Μπουλώτη, με τον τρόπου που διασκευάστηκε θεατρικά από το Γιάννη Καλατζόπουλο και χορογραφήθηκε από την Κατερίνα Ανδριοπούλου, αναδεικνύει και το ρόλο του Μουσείου ως χώρου αγωγής και τέχνης, ως χώρου απαραίτητου για την ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Πρόκειται για σύγχρονη και πρωτοποριακή για μία παιδική σκηνή παράσταση, που θα προσπαθήσει να δείξει στα παιδιά ένα άλλο είδους θεάτρου, αυτού που μέσω της αφαίρεσης αναδεικνύει το κείμενο με τη χρήση σύγχρονου χορού.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης Σπύρος Μαβίδης, έχοντας στη διάθεσή του ταλαντούχους ηθοποιούς και χορευτές και με την υποστήριξη της αισθαντικής μουσικής του Νίκου Δημογιάννη, φιλοδοξεί να δώσει ένα ονειρικό χρώμα στο έργο, να αποχωρεί ο θεατής με την αίσθηση ότι είδε ένα όνειρο και ξέφυγε από την πραγματικότητα.
Συντελεστές : Θεατρική Διασκευή : Γιάννης Καλατζόπουλος, Σκηνοθεσία : Σπύρος Μαβίδης, Χορογραφίες : Κατερίνα Ανδριοπούλου, Μουσική : Νίκος Δημογιάννης, Σκηνικά – Κοστούμια : Ιωάννα Τουλούπη, Φωτισμοί : Κώστας Τατάκος. Παίζουν : Μαρία Χαϊντούτη, Χαράλαμπος Παυλίδης, Κατερίνα Σαρρή, Αλεξάνδρα Ευαγγελοπούλου, Αλίκη Κασσάνδρα.
Στα πλαίσια της κοινωνικής πολιτικής του Δη.Πε.Θε. Βόλου, λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική οικογένεια, αποφασίστηκε το εισιτήριο εισόδου για τους μαθητές των σχολείων να μειωθεί στην τιμή των 3ευρώ, αντί των 5 ευρώ που αποτελούσε το εισιτήριο εισόδου για τα προηγούμενα 8 χρόνια.
Θα πραγματοποιηθούν οργανωμένες παραστάσεις για τα σχολεία από την δεύτερη εβδομάδα του Νοεμβρίου και οι εκπαιδευτικοί που ενδιαφέρονται να δηλώσουν συμμετοχή των σχολείων τους μπορούν να απευθύνονται στο γραφείο του ΔηΠεΘε Βόλου στο θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής (τηλ. 24210 27441, κιν. 6943 946319, κ. Κερασία Κορμπέτη).
Η πρεμιέρα του έργου υπολογίζεται για τις 7 Νοεμβρίου 2011.
Έρικ Εμμάνιουελ Σμιτ – «Ξενοδοχείο των Δύο Κόσμων» (Hotel des Deux Mondes)
Μόλις πρόσφατα εξασφαλίστηκαν τα πνευματικά δικαιώματα του έργου, καθώς δεκάδες θίασοι ανά την υφήλιο προσπαθούν να λάβουν την έγκριση του συγγραφέα για το ανέβασμά του. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα έργα του σύγχρονου ρεπερτορίου που γνώρισαν άμεσα τόσο μεγάλη απήχηση. Στην Ελλάδα την παράσταση ανέβασε το Αμφι – Θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου για δύο συνεχόμενες σεζόν με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους υποστήριξαν ηθοποιοί όπως ο Πέτρος Φυσσούν, η Δήμητρα Χατούπη, η Γιούλικα Σκαφιδά, ο Θανάσης Κουρλαμπάς, η Νίκη Τουλουπάκη, ο Γιάννης Χαραλάμπους σε μία από τις πιο εμπνευσμένες σκηνοθεσίες του Σπύρου Ευαγγελάτου.
Το έργο.
Πραγματεύεται τις αιώνιες μεταφυσικές ανησυχίες, όπως αυτές εκφράζονται στο σύγχρονο άνθρωπο μετά από τις ραγδαίες αποκαλύψεις της επιστήμης. «Ακουμπά» ο συγγραφέας θέματα καυτά, όπως η ηθική διάσταση της δωρεάς οργάνων και μέσω αυτών εκφράζει και αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο. Με μαεστρία παρουσιάζει τη σύγκρουση των σημερινών κοινωνικών δυνάμεων, φέρνοντας σε αντιπαράθεση τον Πρόεδρο μίας πολυεθνικής εταιρείας με την καθαρίστρια του γραφείου του, εξισώνοντάς τους όμως ισοπεδωτικά μπροστά στην αέναη αλήθεια του θανάτου.
Το σκηνικό του έργου παραπέμπει σε ένα πολυτελές minimal ξενοδοχείο, το οποίο βαθμιαία αλλάζει όψη, μετατρέπεται σε σύγχρονο νοσοκομείο, για να αποκαλυφθεί στο τέλος ότι πρόκειται για ένα νοητό περιβάλλον που βρίσκεται ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο και του οποίου οι ένοικοι βρίσκονται στο κρισιμότερο της ζωής τους μεταίχμιο, ενώ το προσωπικό δεν αποτελείται από καθημερινούς ανθρώπους, αλλά από μεταφυσικά όντα ενός άλλου κόσμου.
Ο Πρόεδρος της πολυεθνικής με την καθαρίστριά του, ο γοητευτικός νεαρός δημοσιογράφος και η εύθραυστη κοπέλα, ο αινιγματικός μάγος και η μυστηριώδης Doctor S συνδιαλέγονται και προσπαθούν να βρουν λύσεις και να απαντήσουν σε ερωτηματικά. Την τελική όμως απόφαση θα πάρει Άλλος.
Χαρακτηριστικό του έργου ως γραφής, αποτελεί και η σκιαγράφηση της ζωής του κάθε ήρωα στον έξω κόσμο. Αν και το έργο εκτυλίσσεται εντός του ξενοδοχείου, η προσωπική ιστορία του καθενός προ της εισόδου του και για ορισμένους και μετά την έξοδο από εκεί, ξετυλίγεται στα μάτια του θεατή και δίδεται η αίσθηση ότι υπάρχουν στο έργο σκηνές και εκτός του σκηνικού χώρου του θεάτρου.
Το Δη.Πε.Θε. Βόλου φιλοδοξεί ότι με τη συγκεκριμένη παράσταση, απευθύνεται στο σύνολο του κοινού και θα ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις κάθε είδους θεατή που θα παρακολουθήσει την παράσταση.
Οι παραστάσεις του έργου θα ξεκινήσουν λίγο πριν την περίοδο των εορτών 2011 – 2012 στο θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής και θα αποτελέσουν πρόταση και για τους φιλοξενούμενους της πόλης κατά την εορταστική περίοδο. Πρόκειται για την παράσταση της Κεντρικής Σκηνής του ΔηΠεΘε Βόλου και σύντομα θα ανακοινωθούν οι συντελεστές και οι ηθοποιοί που θα αναλάβουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, μετά τη σχετική έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου.
Εκτός από την παράσταση της Παιδικής Σκηνής, ειδικές τιμές εισιτηρίων θα διαμορφωθούν και για τις δύο βραδινές παραστάσεις του ΔηΠεΘε Βόλου, στα πλαίσια της πολιτικής του Δήμου Βόλου εντός των ειδικών συνθηκών που έχει διαμορφώσει η οξύτατη οικονομική κρίση.
Σάββατο βράδυ, εντός κτιρίου που στεγάζονται γραφεία και υπηρεσίες. Τρεις άνθρωποι. Ένας μεσήλικας άντρας, η νεαρή γυναίκα του και ένας ξένος ως προς τους δύο άλλους νεαρός εγκλωβίζονται σε ασανσέρ. Είναι σχεδόν αδύνατο κάποιος να τους βοηθήσει.
Η υποχρεωτική αυτή συμβίωση των τριών τους οδηγεί σε ένα πραγματικό ξεγύμνωμα, σωματικό και ψυχικό (ο πρώτος τίτλος μάλιστα που έδωσε ο συγγραφέας στο μονόπρακτο ήταν «στριπτίζ»). Μεταξύ των εγκλωβισμένων ξεκινά ένας κύκλος αποκαλύψεων που οδηγεί στην απόλυτη κατάρρευση. Μία κατάρρευση σκληρή αλλά αληθινή. Ο σύζυγος, ο οποίος ενσαρκώνει τη μικροαστική λογική, τη συμβατικότητα και το ψέμα, μένει ακάλυπτος. Η σύζυγος, ακολουθώντας τη συμβατική λογική του άντρα της, βρίσκει τελικά τη δύναμη να εντοπίσει την παθογένεια της συμβίωσής τους και να αποδεσμευτεί οριστικά αποχωρώντας από το ασανσέρ.
Ο νεαρός ως «καταλύτης» του έργου, διατηρεί με κυνικότητα και τάσεις σαδισμού την αγχωτική ατμόσφαιρα και αποτελεί την κινητήριο δύναμη για να αποδειχθεί το αδιέξοδο της συνύπαρξης των δύο ανθρώπων και να γελοιοποιηθεί ο συμβατικός αστικός τρόπος ζωής.
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος αναφερόμενος στο συγκεκριμένο έργο του Κ. Μουρσελά παρατηρεί : « Η Κυρία δεν πενθεί αποτελεί ένα μονόπρακτο δύο εικόνων, στέρεο δραματουργικά και απαλλαγμένο από λεκτικές απόπειρες εντυπωσιασμού», ενώ ο ίδιος ο συγγραφέας σε σημείωμά του από το πρόγραμμα της παράστασης του Εθνικού Θεάτρου το 1972, αναφέρει : «αν σε λίγο, παρακολουθώντας το έργο, δείτε στο σκηνικό ένα σταματημένο ασανσέρ από βλάβη, με τρεις ανθρώπους εγκλωβισμένους – αν λέω – στη θέση τους φανταστείτε σιγά σιγά τον εγκλωβισμό, το αδιέξοδο που δημιουργεί η ανθρώπινη συνύπαρξη, τότε κάτι θα έχω κερδίσει τουλάχιστον εγώ. Παρ’ όλ’ αυτά, παραμένω αισιόδοξος για το μέλλον του ανθρώπου. Η συνειδητοποίηση του αδιεξόδου είναι μία διέξοδος, η σημαντικότερη ίσως. Αυτό είναι περίπου και το μήνυμα που προσπάθησα να δώσω στα έργα μου».
Η παράσταση ανεβαίνει σε σκηνοθετική επιμέλεια Σπύρου Μαβίδη, Σκηνικά – Κοστούμια της Ιωάννας Τουλούπη, Φωτισμούς Κώστα Τατάκου. Παίζουν : Θανάσης Ζέρβας, Περικλής Τσαμαντάνης, Σύνθια Μπατσή.
Οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν στο θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής περί τα τέλη Οκτωβρίου και θα συνεχιστούν κάθε Παρασκευή – Σάββατο και Κυριακή έως τα τέλη Νοεμβρίου, ενώ στη συνέχεια παραστάσεις θα πραγματοποιούνται Δευτέρα και Τρίτη βράδυ, ενώ θα δοθούν παραστάσεις σε χώρους των λοιπών δημοτικών ενοτήτων του ενιαίου Δήμου Βόλου.
Χρήστου Μπουλώτη – «Το άγαλμα που κρύωνε».
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το βράδυ τα αγάλματα ζωντανεύουν. Συνομιλούν, χορεύουν, εξερευνούν. Ανάμεσά τους και ένας καινούριος ένοικος του Μουσείου, το «προσφυγάκι», ένα αγαλματάκι που ήρθε στην Αθήνα μαζί με τους πρόσφυγες της Σμύρνης. Η κυρία Σέμνη, η διευθύντρια του Μουσείου το τοποθετεί ανάμεσα στα άλλα αγάλματα και το καμαρώνει. Τη νύχτα στο Μουσείο μένουν μόνον ο φύλακας και η κυρία Γαλάτεια η καθαρίστρια. Το «προσφυγάκι» νοσταλγεί την πατρίδα του, το ίδιο και η Γαλάτεια με τα γαλάζια μάτια από το χρώμα του Αιγαίου. Οι δυο τους θα κάνουν ένα ονειρικό ταξίδι στα μικρασιατικά παράλια. Θα τους βοηθήσουν ο φύλακας του Μουσείου και ο γιος του ο Λάμπης, ενώ το ονειρικό γαλάζιο πουλί θα απλώσει τα φτερά του και θα κάνει το όνειρό τους πραγματικότητα.
Τους ηθοποιούς και τους χορευτές συνοδεύει η μαγευτική μουσική και η τέχνη του θεάτρου αναμειγνύεται με εκείνη του χορού. Στο προσκήνιο και ο χώρος του Μουσείου, ο ναός της τέχνης, της μνήμης και της ιστορίας.
Ενενήντα χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης, τα συναισθήματα είναι ακόμα βαθιά. Η ματιά όμως πιο καθαρή και εντοπισμένη στην αλήθεια της νοσταλγίας για την πατρίδα της καρδιάς.
Με τη χοροθεατρική διάσταση της παράστασης, οι θεατές γνωρίζουν το μαγικό κόσμο που προκύπτει από το συνδυασμό θεάτρου και χορού. Ο μικρός θεατής δεν θα σταθεί μόνο στις προσλαμβάνουσες του λόγου, θα αισθανθεί και θα φανταστεί με τη χορογραφική απόδοση σκηνών του έργου.
Η ιστορία του Χρήστου Μπουλώτη, με τον τρόπου που διασκευάστηκε θεατρικά από το Γιάννη Καλατζόπουλο και χορογραφήθηκε από την Κατερίνα Ανδριοπούλου, αναδεικνύει και το ρόλο του Μουσείου ως χώρου αγωγής και τέχνης, ως χώρου απαραίτητου για την ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Πρόκειται για σύγχρονη και πρωτοποριακή για μία παιδική σκηνή παράσταση, που θα προσπαθήσει να δείξει στα παιδιά ένα άλλο είδους θεάτρου, αυτού που μέσω της αφαίρεσης αναδεικνύει το κείμενο με τη χρήση σύγχρονου χορού.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης Σπύρος Μαβίδης, έχοντας στη διάθεσή του ταλαντούχους ηθοποιούς και χορευτές και με την υποστήριξη της αισθαντικής μουσικής του Νίκου Δημογιάννη, φιλοδοξεί να δώσει ένα ονειρικό χρώμα στο έργο, να αποχωρεί ο θεατής με την αίσθηση ότι είδε ένα όνειρο και ξέφυγε από την πραγματικότητα.
Συντελεστές : Θεατρική Διασκευή : Γιάννης Καλατζόπουλος, Σκηνοθεσία : Σπύρος Μαβίδης, Χορογραφίες : Κατερίνα Ανδριοπούλου, Μουσική : Νίκος Δημογιάννης, Σκηνικά – Κοστούμια : Ιωάννα Τουλούπη, Φωτισμοί : Κώστας Τατάκος. Παίζουν : Μαρία Χαϊντούτη, Χαράλαμπος Παυλίδης, Κατερίνα Σαρρή, Αλεξάνδρα Ευαγγελοπούλου, Αλίκη Κασσάνδρα.
Στα πλαίσια της κοινωνικής πολιτικής του Δη.Πε.Θε. Βόλου, λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική οικογένεια, αποφασίστηκε το εισιτήριο εισόδου για τους μαθητές των σχολείων να μειωθεί στην τιμή των 3ευρώ, αντί των 5 ευρώ που αποτελούσε το εισιτήριο εισόδου για τα προηγούμενα 8 χρόνια.
Θα πραγματοποιηθούν οργανωμένες παραστάσεις για τα σχολεία από την δεύτερη εβδομάδα του Νοεμβρίου και οι εκπαιδευτικοί που ενδιαφέρονται να δηλώσουν συμμετοχή των σχολείων τους μπορούν να απευθύνονται στο γραφείο του ΔηΠεΘε Βόλου στο θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής (τηλ. 24210 27441, κιν. 6943 946319, κ. Κερασία Κορμπέτη).
Η πρεμιέρα του έργου υπολογίζεται για τις 7 Νοεμβρίου 2011.
Έρικ Εμμάνιουελ Σμιτ – «Ξενοδοχείο των Δύο Κόσμων» (Hotel des Deux Mondes)
Μόλις πρόσφατα εξασφαλίστηκαν τα πνευματικά δικαιώματα του έργου, καθώς δεκάδες θίασοι ανά την υφήλιο προσπαθούν να λάβουν την έγκριση του συγγραφέα για το ανέβασμά του. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα έργα του σύγχρονου ρεπερτορίου που γνώρισαν άμεσα τόσο μεγάλη απήχηση. Στην Ελλάδα την παράσταση ανέβασε το Αμφι – Θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου για δύο συνεχόμενες σεζόν με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους υποστήριξαν ηθοποιοί όπως ο Πέτρος Φυσσούν, η Δήμητρα Χατούπη, η Γιούλικα Σκαφιδά, ο Θανάσης Κουρλαμπάς, η Νίκη Τουλουπάκη, ο Γιάννης Χαραλάμπους σε μία από τις πιο εμπνευσμένες σκηνοθεσίες του Σπύρου Ευαγγελάτου.
Το έργο.
Πραγματεύεται τις αιώνιες μεταφυσικές ανησυχίες, όπως αυτές εκφράζονται στο σύγχρονο άνθρωπο μετά από τις ραγδαίες αποκαλύψεις της επιστήμης. «Ακουμπά» ο συγγραφέας θέματα καυτά, όπως η ηθική διάσταση της δωρεάς οργάνων και μέσω αυτών εκφράζει και αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο. Με μαεστρία παρουσιάζει τη σύγκρουση των σημερινών κοινωνικών δυνάμεων, φέρνοντας σε αντιπαράθεση τον Πρόεδρο μίας πολυεθνικής εταιρείας με την καθαρίστρια του γραφείου του, εξισώνοντάς τους όμως ισοπεδωτικά μπροστά στην αέναη αλήθεια του θανάτου.
Το σκηνικό του έργου παραπέμπει σε ένα πολυτελές minimal ξενοδοχείο, το οποίο βαθμιαία αλλάζει όψη, μετατρέπεται σε σύγχρονο νοσοκομείο, για να αποκαλυφθεί στο τέλος ότι πρόκειται για ένα νοητό περιβάλλον που βρίσκεται ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο και του οποίου οι ένοικοι βρίσκονται στο κρισιμότερο της ζωής τους μεταίχμιο, ενώ το προσωπικό δεν αποτελείται από καθημερινούς ανθρώπους, αλλά από μεταφυσικά όντα ενός άλλου κόσμου.
Ο Πρόεδρος της πολυεθνικής με την καθαρίστριά του, ο γοητευτικός νεαρός δημοσιογράφος και η εύθραυστη κοπέλα, ο αινιγματικός μάγος και η μυστηριώδης Doctor S συνδιαλέγονται και προσπαθούν να βρουν λύσεις και να απαντήσουν σε ερωτηματικά. Την τελική όμως απόφαση θα πάρει Άλλος.
Χαρακτηριστικό του έργου ως γραφής, αποτελεί και η σκιαγράφηση της ζωής του κάθε ήρωα στον έξω κόσμο. Αν και το έργο εκτυλίσσεται εντός του ξενοδοχείου, η προσωπική ιστορία του καθενός προ της εισόδου του και για ορισμένους και μετά την έξοδο από εκεί, ξετυλίγεται στα μάτια του θεατή και δίδεται η αίσθηση ότι υπάρχουν στο έργο σκηνές και εκτός του σκηνικού χώρου του θεάτρου.
Το Δη.Πε.Θε. Βόλου φιλοδοξεί ότι με τη συγκεκριμένη παράσταση, απευθύνεται στο σύνολο του κοινού και θα ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις κάθε είδους θεατή που θα παρακολουθήσει την παράσταση.
Οι παραστάσεις του έργου θα ξεκινήσουν λίγο πριν την περίοδο των εορτών 2011 – 2012 στο θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής και θα αποτελέσουν πρόταση και για τους φιλοξενούμενους της πόλης κατά την εορταστική περίοδο. Πρόκειται για την παράσταση της Κεντρικής Σκηνής του ΔηΠεΘε Βόλου και σύντομα θα ανακοινωθούν οι συντελεστές και οι ηθοποιοί που θα αναλάβουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, μετά τη σχετική έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου.
Εκτός από την παράσταση της Παιδικής Σκηνής, ειδικές τιμές εισιτηρίων θα διαμορφωθούν και για τις δύο βραδινές παραστάσεις του ΔηΠεΘε Βόλου, στα πλαίσια της πολιτικής του Δήμου Βόλου εντός των ειδικών συνθηκών που έχει διαμορφώσει η οξύτατη οικονομική κρίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου