του Πάνου
Σκοτινιώτη*
Τη δημοτική θητεία του Γιώργου Καμίνη θα την κρίνουν
όσοι ζουν στην Αθήνα και βιώνουν τη δύσκολη πραγματικότητα της πόλης. Δεν
περιλαμβάνομαι σ' αυτούς. Μπορώ, ωστόσο, αβίαστα να υποστηρίξω ότι η θητεία
αυτή μόνο άοσμη, άχρωμη και άγευστη δεν είναι, όπως αυτή την περίοδο αρκετές
φορές γράφεται. Χαρακτηρίζεται, αντίθετα, από μια αντίληψη βαθύτατα πολιτική
και γνήσια προοδευτική για την αυτοδιοίκηση. Την αντίληψη που εξέφρασε
- χωρίς φυσικά να μονοπωλήσει - και η Πρωτοβουλία των 5 Δημάρχων.
Ο Γ. Καμίνης παρέλαβε τον Δήμο Αθηναίων στην αρχή της
κρίσης, σπάζοντας μια παράδοση δεκαετιών δεξιάς διακυβέρνησης, που άφησε πίσω
της δυσβάσταχτα χρέη και ένα σκληρό σύστημα κομματισμού και πελατειακών
σχέσεων. Αποκατέστησε τα αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά του δήμου, αναζωογόνησε
την καχεκτική τοπική δημοκρατία, επέβαλε τη διαφάνεια και την αξιοκρατία και
απέδειξε ότι λύσεις υπάρχουν. Και μάλιστα λύσεις όχι ουδέτερες αλλά λύσεις
προοδευτικές. Λύση προοδευτική είναι να αναλαμβάνεις ένα δήμο στα όρια της
χρεοκοπίας και μέσα σε λίγα χρόνια να τον εξυγιαίνεις οικονομικά παρά τις
δραστικές περικοπές στην κρατική χρηματοδότηση. Και μάλιστα, την ίδια ώρα, να
δημιουργείς ισχυρές δομές κοινωνικής προστασίας για τη στήριξη όλων των
ανθρώπων που έχουν ανάγκη και να μειώνεις σημαντικά τα δημοτικά τέλη.
