Σάββατο 13 Μαΐου 2023

Μητσοτάκης – Μπέος: Ένα παράταιρο πολιτικό ντιλ

του Πάνου Τρ. Σκοτινιώτη Την περασμένη Πέμπτη η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, αντιδρώντας σε μία ακόμη στοχοποίηση δικαστικού λειτουργού από τον Αχ. Μπέο, υπογράμμισε σε ανακοίνωσή της ότι «η προσέγγιση και η κριτική των Θεσμών με όρους γηπεδικούς και ειδικά όταν αυτή προέρχεται από αιρετούς εκπροσώπους αποτελεί στοιχείο παρακμής και καταδεικνύει άγνοια περί των αρχών του Κράτους Δικαίου». Η ευθεία αυτή αποδοκιμασία του δημάρχου Βόλου από τη μεγαλύτερη ―και κάθε άλλο παρά εχθρική προς την κυβέρνηση― δικαστική ένωση ουδόλως πτόησε τον προπομπό της επίσκεψης Μητσοτάκη στον Βόλο, Ν. Χαρδαλιά. Ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, την άλλη μέρα το πρωί, δεν είχε κανένα δισταγμό να εκθειάσει αφειδώλευτα τον Αχ. Μπέο. Λίγες ώρες μετά, ήταν η σειρά του ίδιου του πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκη, να επιβεβαιώσει την εξαιρετική πολιτική και προσωπική «χημεία» του με τη «δημαρχάρα», όπως χαϊδευτικά αποκάλεσε τον Αχ. Μπέο. Για να μην είμαστε πάντως άδικοι, και εκείνος μόνον αχαριστία δεν επέδειξε. Πιστός στον ρόλο του κυβερνητικού δημάρχου, τον οποίο επί τέσσερα χρόνια με συνέπεια υπηρετεί, απέφυγε να θίξει οποιοδήποτε ενοχλητικό για την κυβέρνηση τοπικό θέμα ― και υπήρχαν πολλά και εξόχως σοβαρά. Πριν από έναν χρόνο, στις 20 Μαΐου 2022, ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε επισκεφτεί και πάλι τον Βόλο. Ήταν τρεις μέρες ύστερα από την «ιστορική», όπως χαρακτηρίστηκε, ομιλία του στο Κογκρέσο. Κρίθηκε, προφανώς, ότι μετά τις αναφορές στον Πλάτωνα, τον Αβραάμ Λίνκολν και τον Tόμας Τζέφερσον, μια συνάντηση με τον Αχ. Μπέο ήταν ό,τι καλύτερο για να τον φέρει «στα ίσα». Πολύ περισσότερο που έπαιζε σε απολύτως φιλική έδρα. «Έχω υποχρέωση να σας πω ότι μας έχετε εκπλήξει πολύ ευχάριστα, λειτουργώντας χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς κομματικές αγκυλώσεις και αποκλεισμούς» ήταν η γενναιόδωρη φιλοφρόνηση του δημάρχου Βόλου. Ενώ ήδη από τον Οκτώβριο του 2019 είχε σπεύσει να διατρανώσει ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης «ως πρωθυπουργός θα γράψει ιστορία»… Να σημειωθεί ότι λίγους μήνες πριν από την επίσκεψη Μητσοτάκη, στις 7 Φεβρουαρίου 2022, ο Βόλος έζησε την ανεπανάληπτη γραφικότητα της αλληλοαποθέωσης Άδ. Γεωργιάδη και Αχ. Μπέου, η οποία έγινε viral στα κοινωνικά δίκτυα. «Παντελονάτος» ο υπουργός Ανάπτυξης, κατά τον Αχ. Μπέο∙ «αυθεντικός και πηγαίος» ο δήμαρχος Βόλου, κατά τον Αδ. Γεωργιάδη. Υπάρχει παρελθόν Η πολιτική συμπόρευση Μητσοτάκη – Μπέου έχει βεβαίως παρελθόν. Το πρώτο ηχηρό μήνυμα δόθηκε στις 3 Μαρτίου 2019, όταν ο πρόεδρος της ΝΔ είχε έλθει στον Βόλο προκειμένου να στηρίξει την υποψηφιότητα του Κ. Αγοραστού για την Περιφέρεια Θεσσαλίας. Ο Κυρ. Μητσοτάκης στην ομιλία του «άδειασε» επιδεικτικά τη Νάνσυ Καπούλα ― δεν βρήκε λέξη να πει για την παρούσα στην εκδήλωση υποψήφια δήμαρχο Βόλου, η οποία υποτίθεται ότι είχε τη στήριξη της ΝΔ. Και στις 2 Ιουλίου 2019, παραμονές πια των βουλευτικών εκλογών, διέλυσε κάθε αμφιβολία για τη στάση που είχε κρατήσει η ΝΔ στις προηγηθείσες δημοτικές εκλογές. Με εξαίρεση τις μεγάλες πόλεις, τόνισε από τον Βόλο, «αποφύγαμε να δώσουμε σκληρά χρίσματα», μην αφήνοντας έτσι την παραμικρή αμφιβολία ότι το ίδιο είχε συμβεί και στην περίπτωση του τοπικού δήμου. Η αλήθεια είναι ότι το έδαφος είχε προετοιμαστεί από το 2014 ακόμη, όταν ο Αχ. Μπέος αποφάσισε να αναβαπτιστεί στα νάματα της πολιτικής. Εκμεταλλευόμενος αδίστακτα τους θυμωμένους καιρούς των μνημονίων και την ανιδιοτελή αγάπη των Βολιωτών για τον Ολυμπιακό, τη μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης, πλασαρίστηκε σαν αντισυστημικός, καίτοι προερχόμενος από την πιο βορβορώδη εκδοχή του συστήματος. Κάποια νεοδημοκρατικά στελέχη ωστόσο, με λιγότερες ηθικές και πολιτικές αναστολές, φρόντισαν ήδη από τότε να τον «κανονικοποιήσουν» όχι μόνο στο νεοδημοκρατικό εκλογικό σώμα, αλλά και σε ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας του Βόλου. Εννοείται πως είναι άλλο η προώθηση των θεμάτων της πόλης, που προφανώς και αποτελεί υποχρέωση της κάθε κυβέρνησης ανεξαρτήτως του προσώπου του δημάρχου, και άλλο το πολιτικό σφιχταγκάλιασμα με το πιο φαύλο πλέγμα εξουσίας. Το οποίο δεν είναι ούτε γαλάζιο, ούτε πράσινο, ούτε κόκκινο· δεν έχει ούτε κόμμα, ούτε πόλη, ούτε καν ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι ένα «λαίμαργο» σύστημα, το οποίο έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του. «Αnything goes» Πώς εξηγείται, όμως, η αναφανδόν στήριξη που προσφέρει στον Αχ. Μπέο ο ηγέτης μιας ιστορικής πολιτικής παράταξης του δημοκρατικού ευρωπαϊκού τόξου; Την απάντηση ίσως μόνο στην αντίληψη του «όλα επιτρέπονται» ή, αλλιώς, του «anything goes» θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε. Πρόκειται, τελικά, για ένα παράταιρο ντιλ, στο οποίο η πολιτική ηθική υποτάσσεται στην αξία του σκοπού: ο Αχ. Μπέος «νομιμοποιεί» τον Κυρ. Μητσοτάκη σε ένα ―ακροδεξιό και όχι μόνο― κοινό στην τοπική κοινωνία, το οποίο τρέφεται από τον λαϊκισμό και το νταηλίκι∙ και ο Κυρ. Μητσοτάκης τού εξασφαλίζει πρόσβαση στη μεγάλη εκλογική δεξαμενή της ΝΔ, ικανοποιώντας ταυτόχρονα την αχαλίνωτη κοινωνική ματαιοδοξία του. Στο όνομα αυτού του πολιτικού ντιλ, η ηγεσία της ΝΔ δεν έχει καμία δυσκολία να «καταπίνει» τα πάντα, ακόμη και ταπεινώσεις στελεχών της παράταξής της, όπως πρόσφατα του Λευτ. Αυγενάκη, παλαιότερα του Κ. Αγοραστού κ.ο.κ. Το αισιόδοξο Το πρόβλημα προφανώς και δεν αφορά μόνο τη ΝΔ. Είναι άλλωστε γνωστό ότι υπάρχουν στελέχη και από άλλους πολιτικούς χώρους, που συναγελάζονται απροκάλυπτα με το σύστημα Μπέου — και προκαλεί βαθιά θλίψη η ανοχή που επιδεικνύεται. Υπάρχει, όμως μια ειδοποιός διαφορά: Ότι στην περίπτωση της ΝΔ προωθείται, και μάλιστα από την ηγεσία της, η πρόσδεση του ίδιου του κόμματος στο άρμα του Μπέου. Το αισιόδοξο είναι ότι όλο και περισσότεροι πολίτες από τον κεντροδεξιό χώρο δείχνουν πως δεν είναι διατεθειμένοι να συρθούν σε μια ασύμβατη προς τον αξιακό τους κώδικα επιλογή, που θα αποτελέσει ανεξίτηλο στίγμα για την παράταξή τους. Και σίγουρα είναι πολλοί περισσότεροι εκείνοι που θα αποδεσμευτούν μετά τις βουλευτικές εκλογές, συμπαρατασσόμενοι με πολίτες από όλο το πολιτικό και κοινωνικό φάσμα, που αναζητούν μια προοπτική ενότητας, αξιοπρέπειας και ανοικτών οριζόντων για την πόλη του Βόλου.

Σάββατο 29 Απριλίου 2023

Π. Σκοτινιώτης: Η «ψαρόβαρκα», η «Αργώ» και τα χαμένα χρόνια

Σε δήλωσή του, ο τέως δήμαρχος Βόλου Π. Σκοτινιώτης αναφέρει τα εξής: Το «Μουσείο της Αργούς» θα έπρεπε να λειτουργεί εδώ και κάποια χρόνια και να παράγει ήδη θετικά αποτελέσματα για τον Βόλο. Δυστυχώς, όμως, βρισκόμαστε ακόμη στην προκήρυξη του διαγωνισμού για την κατασκευή του. Κατά τα ειωθότα, ωστόσο, ο δήμαρχος δεν έχει καμία δυσκολία να αυτοθαυμάζεται, προσπαθώντας παράλληλα, κατά την πάγια τακτική του, να διαγράψει την άβολη ιστορική μνήμη. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να την ανακτήσουμε, θυμίζοντας τα γεγονότα. Και τα γεγονότα λένε ότι στο έργο αυτό ο Α. Μπέος κυριολεκτικά σύρθηκε, αφού δεν ήθελε να το δει ούτε ζωγραφιστό. Και σύρθηκε, χάρη στον Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό που διενεργήσαμε ως δημοτική αρχή. Ποιος ξεχνάει, άλλωστε, το περίφημο «εδώ ο κόσμος χάνεται, ψαρόβαρκες πού πάτε;» που αναφώνησε δέκα ημέρες πριν αναλάβει τα καθήκοντα του δημάρχου, πριν από εννέα χρόνια. Αναφερόταν, βεβαίως, στο ομοίωμα της Αργούς και στο Μουσείο της που είχαμε πλέον δρομολογήσει. Και τέσσερις περίπου μήνες μετά, σε έναν από τους καθιερωμένους τηλεοπτικούς του μονολόγους, ξεκαθάρισε ότι «το Μουσείο της Αργούς δεν αποτελεί προτεραιότητα για τη νέα δημοτική αρχή». Καμία έκπληξη για τον απαξιωτικό και περιφρονητικό τρόπο που αντιμετώπιζε μια ταυτοτική επιλογή της πόλης. Ήταν η αντίδραση ενός ανθρώπου που όχι μόνον αγνοεί. αλλά και προσβάλλει συστηματικά την ιστορία της. Η δημιουργία του «Μουσείου της Αργούς» ήταν ένα έργο που ως δημοτική αρχή θέσαμε στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας. Με βαθειά την πεποίθηση ότι ο Δήμος έχει συνέχεια, πήραμε τη σκυτάλη από τους προκατόχους μας και καταφέραμε —στα μόλις τριάμισι χρόνια της θητείας μας— να μην αποτελέσει το εφιαλτικό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον της εποχής εμπόδιο στο να μπει το έργο μπροστά. Και το πετύχαμε, με τρόπο που διασφάλιζε τόσο την αρτιότητα της μελέτης όσο και τη χρηματοδότηση της κατασκευής του Μουσείου. Το «κλειδί» ήταν ότι εντάξαμε τη διενέργεια του Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού προσχεδίων στο πρόγραμμα τεχνικής βοήθειας του ΕΣΠΑ 2007-2013. Η χρηματοδότηση του Διαγωνισμού από κονδύλια της τεχνικής βοήθειας σήμαινε και δέσμευση για την κατά προτεραιότητα χρηματοδότηση της κατασκευής του Μουσείου από το επόμενο ΕΣΠΑ (2014-2020). Ο Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός αφορούσε ένα Μουσείο υψηλών προδιαγραφών, που θα ενισχύσει τη διεθνή πολιτιστική ακτινοβολία της πόλης, θα σφραγίσει τη σύγχρονη, εξωστρεφή της ταυτότητα και, εν τέλει, θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τον Βόλο. Ο Διαγωνισμός προκηρύχθηκε το 2013, διεξήχθη με εντυπωσιακή επιτυχία αφού κατατέθηκαν μελέτες από 68 αρχιτεκτονικά γραφεία, και στις αρχές Απριλίου 2014 η Κριτική Επιτροπή του Διαγωνισμού είχε ολοκληρώσει το έργο της. Επιδίωξή μας ήταν να επικυρωθεί αμέσως το πρακτικό της Επιτροπής και εν συνεχεία να εκπονηθούν, το γρηγορότερο, η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής και οι όποιες αναγκαίες συμπληρωματικές μελέτες, ώστε η νέα δημοτική αρχή που θα προέκυπτε από τις εκλογές του Μαΐου-Ιουνίου 2014 να προχωρήσει, χωρίς χρονοτριβή, στην ένταξη της κατασκευής του έργου στο ΕΣΠΑ 2014-2020. Δεν υπολογίσαμε, όμως, ότι είχαμε μπει πια στην πλέον δυσώδη προεκλογική περίοδο που έχει ζήσει η πόλη. «Βροχή», λοιπόν, τα εξώδικα και οι κακοήθεις καταγγελίες για δήθεν σκανδαλώδη Διαγωνισμό, με αποκλειστικό στόχο να μην επικυρωθεί το πρακτικό της Επιτροπής. Κι επειδή δεν θέλαμε να μείνει η παραμικρή σκιά σε μια εμβληματική επιλογή της πόλης, αποφασίσαμε να μεταθέσουμε για τη νέα δημοτική περίοδο την τυπική έγκριση του πρακτικού της Επιτροπής από το δημοτικό συμβούλιο. Τελικά η δημοτική αρχή Μπέου σπατάλησε πάνω από έξι μήνες μέχρι να δεήσει να επικυρώσει το πρακτικό, και άλλα τρία χρόνια μέχρι να αναθέσει την αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής στους μελετητές που έλαβαν το πρώτο βραβείο (Ιωάν. Κίζη, Κων. Κίζη και Ευθ. Δούγκα), καθώς και να αρχίσει να ετοιμάζει τα άλλα τυπικά προαπαιτούμενα του φακέλου. Εννοείται πως με τον Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό, όλα «μέλι-γάλα»… Ο μόνος καημός τους, τελικά, ήταν να ξεχαστεί ότι είχε ολοκληρωθεί στη διάρκεια της θητείας μας. Με τούτα λοιπόν και με τ’ άλλα, φθάσαμε αισίως στο 2023, με το ΕΣΠΑ 2014-2020 να έχει κάνει πλέον «φτερά». Έτσι, το έργο χρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους του περιφερειακού προγράμματος, οι οποίοι θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για άλλες πιεστικές ανάγκες της πόλης, ενώ είναι αβέβαιο αν, κάποια στιγμή, θα μπορέσει να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ 2021–2027. Τα συμπεράσματα δικά σας!