
Στην περίπτωση της ΔΕΥΑΜΒ έχει καταφανεί,
περισσότερο ίσως από κάθε άλλον τομέα της δημοτικής δραστηριότητας, η
αδιαφορία, η άγνοια και η ανικανότητα
της δημοτικής αρχής. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς! Τους
ανεύθυνους πειραματισμούς και την απαξίωση του Βιολογικού; Το ότι άφησαν
χειμωνιάτικα την πόλη χωρίς νερό; Το αλαλούμ στους λογαριασμούς με τον
«ημέτερο» ανάδοχο καταμετρήσεων; Την εκτόξευση στα ύψη των τελών σε πολλές
περιφερειακές ενότητες; Τη διάλυση των υπηρεσιών και την «παλινόρθωση» που
ακολούθησε, προκειμένου να περισωθεί ό,τι περισώζεται; Ωστόσο, για να μη
μακρηγορήσουμε, θα περιοριστούμε σε έναν
μόνο, εξαιρετικά κρίσιμο τομέα της ΔΕΥΑΜΒ: στην
απογοητευτική διαχείριση των έργων
αποχέτευσης, τα οποία παρέλαβαν από τη δημοτική αρχή Σκοτινιώτη σε πλήρη
εξέλιξη και έκτοτε σέρνονται από παράταση σε παράταση.