Αυτές τις μέρες συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τον θάνατο του Χαρίλαου Φλωράκη και 6 χρόνια από τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
Γράφηκαν και λέχθηκαν πολλά για τις δύο αυτές εμβληματικές, αλλά και τόσο διαφορετικές, προσωπικότητες της μείζονος Αριστεράς.
Είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω και τους δύο από πολύ κοντά.
Είναι δικαίωμα, φυσικά, του καθενός μας να τους θυμάται με τον τρόπο που ο ίδιος θέλει, να αξιολογεί την προσωπικότητα και την προσφορά τους με βάση τα προσωπικά του βιώματα και τη δική του πολιτική και ιδεολογική οπτική, ακόμη και να προσπαθεί να διαγνώσει τη στάση θα κρατούσαν στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία. Αλλά, μέχρις εκεί.
Ας σεβαστούμε, λοιπόν, την ανεκτίμητη πολιτική κληρονομιά τους. Η δύναμη του έργου και των λόγων τους, άλλωστε, παραμένει ιδιαίτερα ισχυρή και η απουσία τους από τα πολιτικά πράγματα είναι ιδιαίτερα αισθητή.
