του Πάνου Τρ.
Σκοτινιώτη
Πέντε μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου ως δημάρχου του νέου,
τότε, «Καλλικρατικού» Δήμου Βόλου (Ιανουάριος 2011), κάλεσα τους
διαπιστευμένους στο δημοτικό ρεπορτάζ δημοσιογράφους όλων των τοπικών ΜΜΕ. Η
δήλωση που έκανα ήταν απολύτως σαφής: Ο Δήμος
γυρίζει σελίδα και οι
σχέσεις του με τα ΜΜΕ θα είναι πλέον ισότιμες,
υγιείς και διαφανείς. Ήταν μια επιλογή που πήγαζε από
τη σταθερή θέση μας για πολιτική
αυτονομία του Δήμου από τα μέσα ενημέρωσης,
αλλά και για αυτονομία των μέσων ενημέρωσης από τον Δήμο.
Κάναμε τη συνειδητή αυτή επιλογή, γνωρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις
στη «μικρή» μας πόλη. Γνωρίζοντας, επομένως, πολύ καλά και τις συνέπειες της
επιλογής μας. Για μας, όμως, η επιλογή αυτή ήταν
μια θέση αρχής. Και από τη θέση αυτή δεν αποκλίναμε ούτε ρούπι, σε όλη μας τη
θητεία. Όπως, άλλωστε, δεν μετακινηθήκαμε και από τις κόκκινες γραμμές που από
την πρώτη στιγμή χαράξαμε με αντιλήψεις και πρακτικές του παρελθόντος, οι
οποίες είχαν οδηγήσει την Αυτοδιοίκηση σε βαθιά κρίση και πολιτική
αναξιοπιστία. Εν καιρώ, σκοπεύω να αναφερθώ συγκεκριμένα σε εξαιρετικά ενδιαφέροντα
παραδείγματα, που καταδεικνύουν και φοβερές «συμπτώσεις» με όσα πνιγηρά συμβαίνουν
σήμερα.
