Ο Τζόρτζιο Ντε Κίρικο, ο Βόλος και η χαμένη ευκαιρία να αποκτήσει η πόλη μας διεθνή πολιτιστική ακτινοβολία

Στην «πόλη των Αργοναυτών και στη σκιά του Πηλίου των Κενταύρων» γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια o Τζόρτζιο  Ντε Κίρικο, όπως ο ίδιος έχει γράψει στα απομνημονεύματά του. Και όπως αναφέρει,  «πρωτοείδε το φως μια ζεστή και αποπνικτική μέρα του Ιουλίου του 1888, στη μικρή επαρχιακή αλλά κοσμοπολίτικη πόλη του Βόλου».

O Βόλος, λοιπόν, έχει την τύχη να αποτελεί τη γενέθλια πόλη του σπουδαίου ζωγράφου, γλύπτη και συγγραφέα Τζόρτζιο Ντε Κίρικο, ο  πατέρας του οποίου, Εβαρίστο Ντε Κίρικο,   εργαζόταν ως μηχανικός και επέβλεπε την κατασκευή του θεσσαλικού σιδηροδρομικού δικτύου. Από το 2013 θελήσαμε, ως δημοτική αρχή τότε, να καθιερώσουμε ετήσιο αφιέρωμα στην επέτειο της γέννησης του   Τζόρτζιο  Ντε Κίρικο (10 Ιουλίου), στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδιασμού που η εμβέλειά του να υπερβαίνει τα πολιτιστικά δεδομένα όχι μόνο του Βόλου, αλλά και της Ελλάδας.  Ερέθισμα για  τις λίγες σκέψεις και τη σύντομη αναδρομή που ακολουθούν αποτέλεσε το αυριανό αφιέρωμα στη γενέθλια ημέρα του   Τζόρτζιο  Ντε Κίρικο.

Τα τρία κακά της μοίρας μας, αδιαφορία – άγνοια – πολιτικός καιροσκοπισμός, ή αλλιώς, πώς η πόλη βλέπει τα τρένα να περνούν….

* της Νατάσας Οικονόμου

Στις 02-02-2016, στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» της Λάρισας, ο πρόεδρος της ΓΑΙΑΟΣΕ, κ. Σχίζας, αποκάλυψε, για  πρώτη φορά, τον σχεδιασμό για δημιουργία χερσαίου Εμπορευματικού Κέντρου στη Λάρισα (Γυρτώνη) για αγροτικά και όχι μόνο προϊόντα. Τρεις μόλις μέρες μετά, στις 05-02-2016, η παράταξή μας, «Επιλογή Ευθύνης – Πάμε Μπροστά»,  αντέδρασε στην προοπτική να εγκαταλειφθεί η θέση του Βελεστίνου, αλλά κανένας δεν έδωσε σημασία. Τη δεύτερη φορά που ανακινήσαμε το θέμα του Εμπορευματικού Κέντρου Θεσσαλίας, πριν από λίγες μέρες, σταθήκαμε «τυχεροί». Αυτή τη φορά κάτι κινήθηκε.  

Δεν άρεσε, ωστόσο, στους περισσότερους η δημοσιότητα που πήρε το θέμα. Τους ανακάτεψε πολύ. Αποκαλύπτει, βλέπετε, την αδιαφορία από τη μια, την έλλειψη αντανακλαστικών των αρμοδίων από την άλλη, την άγνοια των περισσοτέρων, αλλά και την αμηχανία όσων βολεύονται στον ρόλο του «Πόντιου Πιλάτου». Και πού να μπλέκουν τώρα. Από το να φανεί η γύμνια τους και από το να σκέφτονται αν και ποιοι θα δυσαρεστηθούν, πιο βολικό να «αλληθωρίζουν» προς όλες τις κατευθύνσεις - κατά το καβαφικό «εν μέρει εθνικός κι εν μέρει χριστιανίζων».