Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2022

Ο Μπέος σε ρόλο πορτ παρόλ του Κ. Αγοραστού!

Σχολιάζοντας ο Π. Σκοτινιώτης την «απάντηση» του Α. Μπέου σε δήλωσή του, η οποία όμως αφορούσε τον Κ. Αγοραστό, τόνισε τα εξής:

«Ήταν να το δούμε κι αυτό: Ο Μπέος σε ρόλο «κυβερνητικού εκπροσώπου» του Κ. Αγοραστού (porte-parole, θα το έλεγε ο ίδιος, αφού, ως γνωστόν, παίζει στα δάκτυλα τα γαλλικά). Κοντολογίς,  βάστα με να σε βαστώ!

Προφανώς και δεν θα ασχοληθώ με μία ακόμη βδελυρή ανακοίνωση, η οποία άλλωστε κάνει «γαργάρα» όσα ουσιώδη  ζητήματα θέσαμε και απλώς αναπαράγει το ίδιο, ξεθυμασμένο μετά από οκτώ χρόνια, ρεπερτόριο, που απευθύνεται σε όλο και πιο ισχνό ακροατήριο. Πάντως το ότι επί οκτώ χρόνια ασχολείται σχεδόν καθημερινά μαζί μου,  ενώ επί ισάριθμα χρόνια διατείνεται ότι με έχει αφήσει «να αναπαύομαι πολιτικά εν ειρήνη», μάλλον θα πρέπει να το κοιτάξει.

Όσο για τα «παντελονάτα χαριεντίσματα», όπως τα χαρακτηρίζει ο Στέντωρ στη χθεσινή «Καθημερινή», δεν θα πω τίποτε περισσότερο. Θα επιμείνω ότι το μείζον πολιτικό πρόβλημα είναι οι δυνάμεις εκείνες στο κυβερνητικό στρατόπεδο, που, είτε ιδιοτελώς είτε ψοφοδεώς, ρυμουλκούν ένα μεγάλο  κόμμα στο άρμα του πιο λούμπεν και πιο παρακμιακού συστήματος εξουσίας». 

 

Π. Σκοτινιώτης: Ο Κ. Αγοραστός έγινε βασιλικότερος του (γυμνού) βασιλέως

Σχολιάζοντας τα όσα ανέφερε χθες ο Κ. Αγοραστός, ο τέως δήμαρχος Βόλου Π. Σκοτινιώτης επισημαίνει τα εξής;

«Είναι γνωστό ότι ο Κώστας Αγοραστός δεν περίμενε τον Άδωνη Γεωργιάδη για να πάρει γραμμή· αντίθετα προηγήθηκε, ακόμη κι αν χρειάστηκε να καταπιεί απίστευτες προσβολές. Χθες, όταν πια κατέρρευσε το “success story” και όταν τα όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν τη Δευτέρα στο Εκθεσιακό Κέντρο έγιναν viral στο διαδίκτυο, έσπευσε να δώσει χείρα βοηθείας. Και στην αγωνία του να φανεί αρεστός, έγινε βασιλικότερος του (γυμνού) βασιλέως, "απαντώντας" όχι σε όσα τεκμηριωμένα διατυπώσαμε, αλλά σε αυτά που τον βόλευε να κατασκευάσει και να μας αποδώσει. Αναρωτιέμαι, αλήθεια, τι άλλοθι αναζητεί και γιατί εκτίθεται, όταν ο ίδιος ο «βασιλεύς»  έχει πια παραδεχτεί τα πέντε χαμένα χρόνια σε σχέση με το Μουσείο της Αργούς;    

Σταματώ  εδώ, στο όνομα της πράγματι καλής συνεργασίας που είχαμε. Το μόνο που θα μου επιτρέψει να του πω είναι τούτο: Αισθάνομαι ότι η εντεκάχρονη, αδιατάρακτη —για λόγους που όλοι αντιλαμβανόμαστε— άσκηση της εξουσίας τού έχει δημιουργήσει μία αίσθηση ισχύος και αλαζονείας. Όπως όμως λέει το ρητό,η αλαζονεία είναι το τέλος της δύναμης”».