Με ένα έργο επίκαιρο – αν και η συγγραφή του πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του ’60 – ξεκινάει τη νέα θεατρική του περίοδο το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου. Την μεγάλη θεατρική και κινηματογραφική επιτυχία «Μιας πεντάρας Νιάτα» των Α. Γιαλαμά – Κ. Πρετεντέρη επέλεξαν τα στελέχη της Δ/νσης Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ Βόλου προκειμένου να «μιλήσουν» θεατρικά για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα του σύγχρονου Έλληνα. Τα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας του ’60 αντιμετωπίζουμε και πάλι 50 χρόνια μετά, αφού η επίπλαστη ευημερία των τελευταίων δεκαετιών εξαφανίστηκε απότομα και με συνοπτικές διαδικασίες η φτώχεια της μεταπολεμικής Ελλάδας επέστρεψε στην ελληνική κοινωνία δριμύτερη.
Η ανεργία των νέων ανθρώπων, η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις προσωπικές και οικογενειακές τους ανάγκες, ο φτωχός δημόσιος υπάλληλος, η ανάγκη για στέγη, το ακριβό οικογενειακό τραπέζι, αποτυπώνονται στις σκηνές του έργου, στο πλαίσιο μίας έντεχνα δραματουργικά αποτυπωμένης ηθογραφίας, από ένα επιτυχημένο συγγραφικό δίδυμο. Το αισιόδοξο στοιχείο του κειμένου, η ελπίδα που διαφαίνεται στο έργο είναι το αμίμητο ελληνικό φιλότιμο. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου – φτωχοί αλλά και πλούσιοι – ενεργούν σύμφωνα με αυτό το φιλότιμο, για αυτό έχουμε και αίσιο τέλος. Μήπως άραγε και το αίσιο τέλος της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας μπορεί να επιτευχθεί, στην περίπτωση που ανακτηθεί το «φιλότιμο» από τους κυβερνώντες και από τον κάθε Έλληνα ξεχωριστά;
Η ανεργία των νέων ανθρώπων, η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις προσωπικές και οικογενειακές τους ανάγκες, ο φτωχός δημόσιος υπάλληλος, η ανάγκη για στέγη, το ακριβό οικογενειακό τραπέζι, αποτυπώνονται στις σκηνές του έργου, στο πλαίσιο μίας έντεχνα δραματουργικά αποτυπωμένης ηθογραφίας, από ένα επιτυχημένο συγγραφικό δίδυμο. Το αισιόδοξο στοιχείο του κειμένου, η ελπίδα που διαφαίνεται στο έργο είναι το αμίμητο ελληνικό φιλότιμο. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου – φτωχοί αλλά και πλούσιοι – ενεργούν σύμφωνα με αυτό το φιλότιμο, για αυτό έχουμε και αίσιο τέλος. Μήπως άραγε και το αίσιο τέλος της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας μπορεί να επιτευχθεί, στην περίπτωση που ανακτηθεί το «φιλότιμο» από τους κυβερνώντες και από τον κάθε Έλληνα ξεχωριστά;
Το έργο μεταφέρεται στην σκηνή του Θεάτρου της Παλαιάς Ηλεκτρικής «φρεσκαρισμένο» σκηνοθετικά και σκηνογραφικά, ενδεδυμένο μουσικά με σύγχρονα ενορχηστρωμένες μελωδίες της εποχής που γράφτηκε. Με στόχο να αναδείξει τα προβλήματα αλλά παράλληλα να τα «κοιτάξει» με αισιοδοξία, η παράσταση φιλοδοξεί να διασκεδάσει το κοινό της, να το οδηγήσει αβίαστα στο γέλιο, στον αυτοσαρκασμό, στη συγκίνηση, στην κινητοποίηση συναισθημάτων που θα προσφέρουν ψυχική ανακούφιση. Ο θίασος του έργου, παίζει, χορεύει, τραγουδάει και προσπαθεί να μεταφέρει μία αισιόδοξη νότα στην εορταστική περίοδο που ακολουθεί τον επόμενο μήνα. Οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου του Δεκεμβρίου και θα ολοκληρωθούν την πρώτη εβδομάδα του Φλεβάρη του 2013, οπότε και τη «σκυτάλη» θα λάβει η παραγωγή της Παιδικής Σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου.
Το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Σ. Μαβίδη και τους ρόλους ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά οι ηθοποιοί: Θανάσης Ζέρβας, Καλογεροπούλου Ματίνα, Καραγιάννης Σταύρος, Κουτρουμάνου Ειρήνη, Κωστοπούλου Νιόβη, Μαβίδης Σπύρος, Μπαλαμώτης Αλέξανδρος, Παυλίδης Χαράλαμπος, Περδίκη Μαρία, Τσιρώνης Απόστολος. Συμμετέχει ο Γαβρήλος Μουσκής.
«Μιας πεντάρας Νιάτα» των Α. Γιαλαμά – Κ. Πρετεντέρη
Ένα νεαρό ζευγάρι (Γιώργος – Ειρήνη), έχει μόλις παντρευτεί και λόγω οικονομικών προβλημάτων αδυνατεί να εγκατασταθεί σε δικό του σπίτι. Φιλοξενούνται στην πρώην μητριά (Μαρίκα) της κοπέλας, η οποία σκοπεύει σύντομα να παντρευτεί με ένα δημόσιο υπάλληλο (Ανδρέας), οπότε επείγει η μετεγκατάσταση του νέου ζευγαριού προκειμένου στο σπίτι να μείνει το ώριμο ζευγάρι. Μόνη ελπίδα για τους νέους η χρηματική βοήθεια του πατέρα (Παρασκευάς) της Ειρήνης, ο οποίος ως μουσικός νυχτερινών κέντρων έχει υποσχεθεί ότι, θα βοηθήσει οικονομικά τους νέους να χτίσουν το σπίτι τους.
Ο Παρασκευάς όμως έχει και το ελάττωμα του τζόγου, οπότε τα χρήματα που είχε υποσχεθεί στην κόρη του Ειρήνη, εξανεμίζονται σε μία «άτυχη» βραδιά. Η Ειρήνη βρίσκει ως μόνη λύση την είσοδό της στην αγορά εργασίας, προοπτική την οποία αποκλείει ο Γιώργος, φοβούμενος ότι η Ειρήνη θα δεχθεί ερωτικές «επιθέσεις» από τους εργοδότες της. Η τύχη όμως φέρνει έτσι τα πράγματα, ώστε κατά τη διάρκεια μίας παρεξήγησης, ο πλούσιος και γοητευτικός εργοδότης (Δημήτρης) του Γιώργου προσλαμβάνει την Ειρήνη στην επιχείρησή του, μη γνωρίζοντας ότι η κοπέλα είναι σύζυγος του υπαλλήλου του. Η κατάσταση μπερδεύεται ακόμη περισσότερο όταν η αδελφή (Πόλυ) του Δημήτρη στρέφει το ερωτικό της ενδιαφέρον προς το Γιώργο, ενώ ο Δημήτρης ερωτεύεται την Ειρήνη………. Την κατάσταση προσπαθεί να ρυθμίσει ο θεοσεβούμενος υπάλληλος (Πασχάλης) του Δημήτρη, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ανάμεσα στους ήρωες αυτούς μεσολαβούν εργολάβοι, «ζωηρές» γραμματείς, συνάδελφοι, γιατροί και άλλοι χαρακτηριστικοί ήρωες της ελληνικής πραγματικότητας, έως το αίσιο τέλος με το οποίο κάθε ήρωας πετυχαίνει το σκοπό του.
Το έργο παρουσιάστηκε αρχικά στο θέατρο (1965) σε σκηνοθεσία Δ. Νικολαϊδη και μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν οι παραστάσεις του, μεταφέρθηκε το 1967 και στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Ν. Δαδήρα, με τους Στέφανο Ληναίο, Έλλη Φωτίου και Ανδρέα Μπάρκουλη στους ρόλους του «ερωτικού τριγώνου» των πρωταγωνιστών, ενώ οι ερμηνείες των Σμάρως Στεφανίδου και Γιώργου Μιχαλόπουλου τους ρόλους της Μαρίκας και του Πασχάλη αντίστοιχα, άφησαν εποχή στον ελληνικό κινηματογράφο.
Η θεατρική πορεία του έργου συνεχίστηκε, τη «σκυτάλη» ανέλαβαν ηθοποιοί όπως ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Δέσπω Διαμαντίδου, η Ζωή Λάσκαρη, η Τζένη Ρουσσέα, η Ίλυα Λιβυκού, ο Τάκης Μηλιάδης, ο Ανδρέας Φιλιππίδης, ο Νικηφόρος Νανέρης, ο Λαυρέντης Διανέλλος, Κίμωνας Ρηγόπουλος, Βασίλης Ανδρεόπουλος κ.α.
Ανάλογη πορεία ακολούθησε το έργο και σε κρατικά θέατρα, την περίοδο 1984 – 1985 το έργο ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Ράιας Μουζενίδου, ενώ για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Αλέξης Μίγκας, στο ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής σκηνοθετήθηκε από τον Βασίλη Κυρίτση και για το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης το σκηνοθέτησε η Νανά Νικολάου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου