Επιλογή Ευθύνης: «Σχολική στέγη: Ένα ακόμη μεγαλοπρεπές φιάσκο της δημοτικής αρχής»

«Μεγαλοπρεπές φιάσκο», χαρακτηρίζει τον απολογισμό της δημοτικής αρχής (και) στον τομέα της σχολικής στέγης η παράταξη «ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΥΘΥΝΗΣ-ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ». 

Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Πίστωση χρόνου, ζήτησε προχθές ο Α. Μπέος, προκειμένου να αντιμετωπίσει ο Δήμος τα προβλήματα που υπάρχουν στη σχολική στέγη. Μόνο που ξέχασε να πει ότι η δημοτική αρχή έχει μπει ήδη στον πέμπτο χρόνο της θητείας της και ο απολογισμός της (και) στον τομέα αυτόν είναι ένα ακόμη μεγαλοπρεπές φιάσκο!

Δυστυχώς, όλα αυτά τα χρόνια, παρότι παρέλαβε από τη δημοτική αρχή Σκοτινιώτη έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, δεν κατάφερε να κατασκευάσει και να παραδώσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟ, OΥΤΕ ΚΑΝ ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ  που να δημοπράτησε η ίδια, και δεν κατάφερε να αντλήσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ για νέο διδακτήριο από πόρους του ΕΣΠΑ ή από άλλο χρηματοδοτικό πρόγραμμα σχολικής στέγης (ΟΣΚ κλπ.).  «Κατάφερε», αντίθετα, το ακατόρθωτο:  να μείνει ο Δήμος Βόλου έξω από το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ για τη σχολική στέγη, αφού η πρόταση που κατέθεσε, στο πλαίσιο της πρόσκλησης του ΕΣΠΑ Θεσσαλίας για «Αναβάθμιση των υποδομών Α΄/θμιας και Β΄/θμιας εκπαίδευσης», δεν κρίθηκε επιλέξιμη για χρηματοδότηση, ως μη συμβατή προς την πρόσκληση! Αποδεικνύεται, για ακόμη μία φορά, η παροιμιώδης ανικανότητα της δημοτικής αρχής, η άγνοια, η αδιαφορία και η επιμονή της να νομίζει πως μπορεί να υποκαταστήσει με διάφορους παρατρεχάμενους τις υπηρεσίες και τα στελέχη του Δήμου, που και γνώση διαθέτουν και πλούσια εμπειρία.

Με τέτοια χάλια λοιπόν, είναι λογικό και επόμενο να εγκαινιάζει με τυμπανοκρουσίες την (αναγκαία) μεταφορά ενός νηπιαγωγείου από μισθωμένο, εντελώς ακατάλληλο κτήριο, σε άλλο επίσης ΜΙΣΘΩΜΕΝΟ κτήριο, το οποίο διαμόρφωσε καταλλήλως ο Δήμος. Αλλά και να προσπαθεί, γινόμενη περίγελως, να οικειοποιηθεί το νέο νηπιαγωγείο Πορταριάς στο ανακαινισμένο κτήριο του πρώην αρχοντικού Δράκου, το οποίο παρέλαβε από την προηγούμενη δημοτική αρχή κατασκευασμένο κατά  80-85%, με πόρους του ΟΣΚ,  και το οποίο εδέησε να ολοκληρώσει μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια, με πόρους του Δήμου εννοείται.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, η δημοτική αρχή Σκοτινιώτη, στα μόλις τριάμισι χρόνια της θητείας της, αξιοποίησε στο έπακρο, και στον τομέα της σχολικής στέγης, το ΕΣΠΑ, με αποτέλεσμα να κατασκευάσει εξ υπαρχής και να παραδώσει στην εκπαιδευτική κοινότητα ΠΕΝΤΕ ΝΕΑ ΙΔΙΟΚΤΗΤΑ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΑ, που αποτελούν πραγματικό κόσμημα  (το  7ο Δημοτικό Σχολείο- 10^ο Νηπιαγωγείο Νέας Ιωνίας - Μελισσατίκων,  το 2ο Δημοτικό Σχολείο Πορταριάς - Άλλης Μεριάς, το 17ο βιοκλιματικό Νηπιαγωγείο Βόλου, το 12ο Νηπιαγωγείο Νέας Ιωνίας και το 1ο Νηπιαγωγείο Αγριάς). Επίσης, πάλι με πόρους του ΕΣΠΑ,  δημοπράτησε το  5ο Νηπιαγωγείο Βόλου.

Εξάλλου, η  προηγούμενη δημοτική  αρχή είχε προχωρήσει, σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα, στην εκπόνηση ολοκληρωμένου σχεδίου για την επίλυση του προβλήματος της σχολικής στέγης στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, με χρονικό ορίζοντα πενταετίας, δίνοντας  ιδιαίτερη έμφαση στα νηπιαγωγεία όπου εντοπίζεται και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον σχεδιασμό για αίθουσες κύριας, πρωτίστως, διδασκαλίας σε αρκετά σχολεία (π.χ. 27^ο Δημοτικό Ν.Παγασών, 3^ο και 9^ο Δημοτικά Ν. Ιωνίας, 21^ο Νηπιαγωγείο Βόλου, άλλα νηπιαγωγεία που λειτουργούν σε μισθωμένα κτήρια), η κατασκευή των οποίων και προτεραιότητα αποτελεί και επιλέξιμη δαπάνη στο ΕΣΠΑ, συνεπώς θα έπρεπε να έχει προχωρήσει τα τέσσερα αυτά χρόνια. Ο σχεδιασμός αυτός, μάλιστα, δεν περιοριζόταν μόνο στην κατασκευή νέων σχολικών κτηρίων, αλλά καινοτομώντας προέβλεπε, για πρώτη φορά, και την αξιοποίηση, μέσα από αναδιάρθρωση των υπηρεσιών του Δήμου, δημοτικών ακινήτων που πληρούν τις προδιαγραφές για τη στέγαση διδακτηρίων. Στο πλαίσιο αυτό, μεταστεγάστηκαν ή βρίσκονταν σε φάση μεταστέγασης οκτώ (8)  Νηπιαγωγεία σε Βόλο και Νέα Ιωνία, εκ των οποίων τα έξι (6) από μισθωμένα ακίνητα σε δημοτικά κτίρια, και τα δύο (2), που ήταν συστεγαζόμενα, σε δημοτικά κτήρια αυτοτελώς το καθένα, πέραν εκείνων που, όπως αναφέραμε, μεταστεγάστηκαν  σε νεόδμητα κτίρια. 

Τέσσερα χαμένα χρόνια, λοιπόν,  -και οδεύουμε στα πέντε- και σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο κοινωνικά τομέα της δημοτικής δραστηριότητας. Και βεβαίως, κανένας από τη δημοτική αρχή δεν αισθάνθηκε μέχρι τώρα την ανάγκη να αναλάβει την πολιτική ευθύνη.».