(“Εξαιρετικά αφιερωμένο” σε αυτό που ζούμε)
του Πάνου Σκοτινιώτη
Στις 6 Φεβρουαρίου βγαίνουν τα αποτελέσματα του ΔΝΤ. Βιώσιμο ή μη
βιώσιμο το χρέος; Τι αγωνία κι αυτή! Όπως, καλή ώρα, όταν περιμέναμε τα
αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων για το Πανεπιστήμιο.
Αν πιάσουμε τη βάση (για παραπάνω δεν γίνεται λόγος), το βάζουμε στο “βιογραφικό”
μας και μπορούμε να ελπίζουμε πως θα χαλαρώσουμε. ‘Όχι, μην φανταστείτε χαλάρωση
σε κανένα spa. Χαλάρωση ποσοτική. QE, όπως το λένε. QE, που τόσο
καιρό ακούμε, και QE, που τόσο καιρό δεν βλέπουμε. Που για να μπούμε σε αυτό το QE, πρέπει να
έχουμε πάσο από την ΕΚΤ. Αλλά για να μας
δώσει πάσο η ΕΚΤ, πρέπει να βάλει το χεράκι του και το ΔΝΤ. Αν μπούμε στο QE, μπορεί και να ξεμυτίσουμε σιγά-σιγά στις αγορές. Αγορές; Ποιος να το
‘λεγε, αλήθεια, πως οι αγορές θα
γίνονταν η νέα Μεγάλη Ιδέα του Έθνους! QE λοιπόν και
πάσης Ελλάδας. Και μετά, χαράς ευαγγέλια. Η “Αριάδνη” θα αρχίσει να ξεκουμπίζεται
από την οικονομία. Και μπορεί μεν να έρχεται ο “Βίκτωρας”, αλλά, όπως και να το
κάνουμε, “Σιβηρία” δεν θα είναι. Μα τι χειμώνας κι αυτός. Δεν λέει με τίποτα να
περάσει. Μέχρι που και οι Αλκυονίδες μας την έσκασαν φέτος. Ή το πάνε για πιο
πίσω. Υπομονή!
