Η αλήθεια για το μισθολογικό των εργαζομένων στη ΔΕΥΑΜΒ και το πολιτικό παιγνίδι της δημοτικής αρχής

                                              Άρθρο του Λεωνίδα Μαυρογιάννη, πρώην αντιπροέδρου της ΔΕΥΑΜΒ

«Επειδή η δημοτική αρχή  Μπέου, στην προσπάθειά της να υποστηρίξει τη μη βιωσιμότητα της ΔΕΥΑΜΒ, επικαλείται και τις περικοπές στους μισθούς των εργαζομένων της το 2012, οφείλω, με την ιδιότητα του αντιπροέδρου του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΜΒ κατά την προηγούμενη δημοτική περίοδο, να επισημάνω τα ακόλουθα:  

1.       Οι περικοπές του 2012 στη μισθοδοσία των εργαζομένων στη ΔΕΥΑΜΒ, οι οποίες αφορούσαν την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, δεν αποφασίστηκαν αυθαίρετα από τη προηγούμενη διοίκηση (Σκοτινιώτη) -όπως άλλωστε αναγνώρισε πριν από ένα χρόνο και ο νομικός σύμβουλος της ΔΕΥΑΜΒ στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της 11^ης.4.2017- αλλά με  βάση την Ερμηνευτική Εγκύκλιο του ν.4093/2012 που είχε εκδώσει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, καθώς και τη μέχρι τότε νομολογία του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η ερμηνεία, μάλιστα, των σχετικών διατάξεων επαναβεβαιώθηκε με το αριθμ. πρωτ. 2/31958/0022/4.4.2013 έγγραφο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ύστερα από συγκεκριμένο ερώτημα που απηύθυνε η προηγούμενη διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ, προκειμένου να μην υπάρχει η οποιαδήποτε αμφισβήτηση.

2.    Οι εργαζόμενοι της ΔΕΥΑΜΒ κατέθεσαν αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και τακτική αγωγή στο Πρωτοδικείο Βόλου, ζητώντας να δοθεί διαφορετική ερμηνεία στις σχετικές διατάξεις του νόμου, ώστε να μην υποστούν νέα περικοπή στη μισθοδοσία τους. Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων απορρίφθηκε, όπως και η αγωγή τους σε πρώτο βαθμό.  Η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων και η πρωτόδικη απόφαση είχαν εκδοθεί στη διάρκεια της θητείας της προηγούμενης διοίκησης.

3.     Επειδή, ωστόσο, κανείς δεν μπορούσε να προδιαγράψει την τελική έκβαση της αντιδικίας, η προηγούμενη  διοίκηση, με αίσθημα ευθύνης, μερίμνησε ώστε στον προϋπολογισμό του 2014, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος προϋπολογισμός που συνέταξε, να υπάρχουν στους κωδικούς της μισθοδοσίας του προσωπικού τα χρήματα που θα απαιτούνταν για τη μισθοδοσία τους, σε περίπτωση ευνοϊκής για τους εργαζομένους δικαστικής απόφασης του Εφετείου.

4.     Η διοίκηση Μπέου, που ανέλαβε τον Σεπτέμβριο του 2014, αν πράγματι πίστευε πως η προηγούμενη διοίκηση είχε ερμηνεύσει λανθασμένα τις σχετικές διατάξεις και είχε αδικήσει τους εργαζομένους, δεν είχε παρά να εφαρμόσει αμέσως την ερμηνεία που εκείνη θεωρούσε σωστή. Ωστόσο, όχι μόνο συνέχισε –και συνεχίζει- να εφαρμόζει το ίδιο μισθολόγιο, αλλά και αντιδίκησε στο Εφετείο με τους εργαζομένους, αντικρούοντας (ανεπιτυχώς) την έφεση που είχαν ασκήσει κατά της πρωτόδικης απόφασης.

5.   Η διοίκηση Μπέου, μάλιστα, επέλεξε να αγνοήσει ακόμη και την απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία εκδόθηκε στις 24.9.2014, δηλαδή όταν εκείνη είχε πλέον αναλάβει. Να σημειωθεί ότι την απόφαση αυτή την έθεσαν αμέσως υπόψη της Διοίκησης οι εργαζόμενοι, ώστε να μην μπορεί να προφασιστεί πως δεν τη γνώριζε. Σύμφωνα με την ερμηνεία που έδωσε η Ολομέλεια  του Ελεγκτικού Συνεδρίου στις σχετικές διατάξεις, οι νέες περικοπές του ν.4093/2012 δεν θα έπρεπε να εφαρμοστούν στους εργαζομένους των ΔΕΥΑ. Η διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ θα έπρεπε, συνεπώς, να εφαρμόσει αμέσως την απόφαση αυτή και να σταματήσει τη δικαστική διένεξη με τους εργαζομένους, αφού πλέον, μετά την ερμηνεία που είχε δοθεί από Ανώτατο Δικαστήριο, και η έκβαση της αντιδικίας ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη υπέρ των εργαζομένων και ο κίνδυνος να κατηγορηθεί η διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ για απιστία είχε πλήρως εξαλειφθεί. Οικονομικό και ταμειακό πρόβλημα, εξάλλου, δεν υπήρχε, αφού, όπως προανέφερα, είχε γίνει η σχετική πρόβλεψη στον προϋπολογισμό του 2014. 

6.    Από τον Ιανουάριο του 2016, οπότε και κοινοποιήθηκε στη διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ η απόφαση του Εφετείου που δικαίωνε τους εργαζομένους, αρχίζει το «δούλεμα». Έτσι, παρά την πρόταση των εργαζομένων να γίνει η εξόφληση σε βάθος τετραετίας ώστε να μην υπάρξει το παραμικρό ταμειακό πρόβλημα στην Επιχείρηση και παρά τις κατά καιρούς διαβεβαιώσεις της δημοτικής αρχής, εκείνη αρνείται μέχρι σήμερα πεισματικά και παρά τον νόμο να εφαρμόσει  την τελεσίδικη, εκτελεστή απόφαση του Εφετείου, χωρίς να υπάρχει δικαστική απόφαση που να αναστέλλει την εκτέλεσή της. Επιπλέον, η διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ, συνεχίζοντας την αντιδικία με τους εργαζομένους, όχι μόνο κατέθεσε στις 24.2.2016 αναίρεση στον Άρειο Πάγο κατά της απόφασης του Εφετείου, αλλά και επί είκοσι  δύο (22) ολόκληρους μήνες έπαιζε καθυστέρηση και δεν είχε φροντίσει να προσδιορίσει την εκδίκασή της!  Να σημειωθεί ότι στις 10.8.2016, δηλαδή έξι μήνες μετά την κατάθεση της αναίρεσης, πήραν μεν απόφαση να δώσουν εντολή σε δικηγόρο να προσδιορίσει την εκδίκασή της, ωστόσο, όπως αποκαλύφθηκε στη συνεδρίαση του Δ.Σ της ΔΕΥΑΜΒ 28.11.2017, επί ενάμισι χρόνο ενέπαιζαν τους εργαζόμενους.

7.   Συνέπεια αυτής της τακτικής της δημοτικής αρχής είναι να φορτώνεται αδικαιολόγητα η ΔΕΥΑΜΒ με τα αναδρομικά των μισθών από τον Σεπτέμβριο 2014 (απόφαση Ολομέλειας Ελεγκτικού Συνεδρίου) και, σε κάθε περίπτωση, από τον Ιανουάριο 2016 (κοινοποίηση απόφασης Εφετείου) και εντεύθεν, όπως και με τους τόκους από τον Νοέμβριο 2012, με συνέπεια η οφειλή προς τους εργαζομένους να έχει φτάσει, σύμφωνα με τη την ίδια τη δημοτική αρχή, στο ύψος των 5 εκατ. ευρώ περίπου.

8.     Σήμερα έχει γίνει πια φανερό ότι  η παρελκυστική αυτή τακτική της δημοτικής αρχής αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή, ώστε να μπορεί να επικαλείται (και) την οφειλή προς τους εργαζόμενους, την οποία, κατά τα ανωτέρω, η ίδια εντελώς αδικαιολόγητα και παρά τον νόμο φρόντισε να διογκώσει υπέρμετρα,  σαν επιχείρημα  προκειμένου να υλοποιήσει το σχέδιό της για λύση και εκκαθάριση της ΔΕΥΑΜΒ, εξομοιώνοντάς μάλιστα την οφειλή αυτή με τις αυθαίρετες, προκλητικές διεκδικήσεις της ΕΡΓΗΛ».