Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Π.Σκοτινιώτης: «Η Νέα Ιωνία κέρδισε και κερδίζει τη δεσπόζουσα θέση που δικαιούται και της αξίζει»

“Η φετινή επέτειος των 90 χρόνων από τη δημιουργία του “Συνοικισμού” δίνει την ευκαιρία να ανατρέξουμε στους πρώτους οικιστές και τις συνθήκες τις οποίες βίωσαν, αλλά και να ανταμώσουμε την επέτειο αυτή με αυτοπεποίθηση για το μέλλον της Νέας Ιωνίας, στο πλαίσιο του ενιαίου πια Δήμου Βόλου, μετά από 63 χρόνια τεχνητής διαίρεσης της πόλης». Το μήνυμα αυτό έστειλε ο Δήμαρχος Βόλου κ.Πάνος Σκοτινιώτης απευθύνοντας σήμερα χαιρετισμό στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο κατάμεστο θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Ιωνίας, στη μνήμη της πρώτης γενιάς προσφύγων και στην ίδρυση του προσφυγικού «Συνοικισμού», στη θέση Ξηρόκαμπος, το 1924. 


Ο κ.Σκοτινιώτης τόνισε μεταξύ άλλων ότι η Νέα Ιωνία  την πρώτη, εξαιρετικά δύσκολη μάλιστα, τριετία του νέου Δήμου Βόλου διέψευσε όσους προδιέγραφαν ότι θα σβήσει, ότι θα αφομοιωθεί, ότι θα χάσει την ιδιαίτερη πολιτισμική και κοινωνική της ταυτότητα. «Αποδείχθηκε, αντίθετα, ότι η Νέα Ιωνία κέρδισε και κερδίζει καθημερινά, στο πλαίσιο του μεγάλου Δήμου, τη δεσπόζουσα θέση που δικαιούται και της αξίζει. Άλλωστε, η Νέα Ιωνία στάθηκε πάντα όρθια στα δύσκολα, με ανθρώπους έτοιμους για τα δύσκολα. Με ανθρώπους που ξέρουν να υπερασπίζονται την ιστορία, τον πολιτισμό και την αξιοπρέπειά της», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος και προανήγγειλε τη διοργάνωση σειράς εκδηλώσεων μνήμης και πολιτισμού,  σε συνεργασία με τους προσφυγικούς φορείς της πόλης, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. 

Αναλυτικά ο κ.Σκοτινιώτης επισήμανε στο χαιρετισμό του τα ακόλουθα:

«Ανοίγουμε σήμερα ένα κύκλο εκδηλώσεων που θα διαρκέσουν όλο το χρόνο, εκδηλώσεων   μνήμης και πολιτισμού, αφιερωμένων στην πρώτη γενιά προσφύγων και στην ίδρυση του προσφυγικού «Συνοικισμού» στη θέση Ξηρόκαμπος, το 1924.
Έχουμε τη χαρά να πραγματοποιήσουμε την πρώτη εκδήλωση εδώ. Στο νέο θεατρικό χώρο του Δημοτικού Πολυδύναμου Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Ιωνίας, μια νέα, σημαντική υποδομή πολιτισμού, που προστίθεται στα τόσα μεγάλα έργα υποδομής που έγιναν στην προσφυγούπολη της Νέας Ιωνίας στην 90χρονη διαδρομή της. 
Η σημερινή εικόνα της Νέας Ιωνίας, εικόνα μιας σύγχρονης πόλης της ελληνικής περιφέρειας, μας επιτρέπει και μας επιβάλει να τιμήσουμε και να τιμούμε με κάθε ευκαιρία, όλους όσοι μόχθησαν και προσπάθησαν για τούτο. 
Πρωτίστως τους πρώτους κατοίκους της, που διωγμένοι και κατατρεγμένοι από τα μέρη όπου άλλοτε ανθούσε ο μικρασιατικός ελληνισμός, βρήκαν τη δύναμη να ριζώσουν και να δημιουργήσουν ξανά στη νέα πατρίδα. Και πρέπει να το πούμε με κάθε ειλικρίνεια: ρίζωσαν και δημιούργησαν όχι με τις καλύτερες συνθήκες, αλλά, απεναντίας, με τεράστιες δυσκολίες και αντιξοότητες. Και τι καλύτερο να μας  θυμίσει τις δυσκολίες αυτές και τις αντιξοότητες, από τα κείμενα του πρόσφυγα πρώτης γενιάς και βραβευμένου συγγραφέα, του αξέχαστου Παναγιώτη Κατσιρέλου. 
Μετά την τραγική λήξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας, κύματα προσφύγων κατέφθασαν στο λιμάνι του Βόλου. Η επιτακτική ανάγκη για την άμεση στέγαση των 13.773 προσφύγων οδήγησε στη δημιουργία ενός νέου προαστίου του Βόλου. Η θεμελίωση του συνοικισμού έγινε στη χέρσα γη του Ξηρόκαμπου. Σύντομα, ο συνοικισμός εξελίχθηκε σε μικρή πολιτεία με λαϊκό χαρακτήρα και άφθονα εργατικά χέρια, που έδωσαν μεγάλη ώθηση στη βιομηχανία του Βόλου. Και όχι μόνο. Η συμβολή τους υπήρξε καθοριστική σε όλους τους τομείς και συντέλεσε στην ραγδαία ανάπτυξη της πόλης την περίοδο του Μεσοπολέμου.
Η ίδρυση του «Συνοικισμού», το 1924, αποτελεί την πρώτη οργανωμένη μεγάλης έκτασης προσπάθεια στην περιοχή για την αστική αποκατάσταση των προσφύγων, δύο μόλις χρόνια μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Την ίδια χρονιά, ιδρύθηκε η «Νίκη Βόλου», η προσφυγική ομάδα της πόλης, ενώ ξεκίνησε και η πρώτη σημαντική επένδυση στη Νέα Ιωνία από πρόσφυγες, με τη δημιουργία του Μεταξουργείου Ετμεκτζόγλου.
Η φετινή επέτειος των 90 χρόνων δίνει την ευκαιρία να ανατρέξουμε στους πρώτους οικιστές και τις συνθήκες τις οποίες βίωσαν. Αλλά και να ανταμώσουμε την επέτειο αυτή με αυτοπεποίθηση για το μέλλον της Νέας Ιωνίας, στο πλαίσιο του ενιαίου πια Δήμου Βόλου, μετά από 63 χρόνια τεχνητής διαίρεσης της πόλης. 
Η πρώτη, εξαιρετικά δύσκολη μάλιστα, τριετία του νέου Δήμου διέψευσε όσους προδιέγραφαν ότι η  Νέα Ιωνία θα σβήσει, ότι θα αφομοιωθεί, ότι θα χάσει την ιδιαίτερη πολιτισμική και κοινωνική της ταυτότητα. Αποδείχθηκε, αντίθετα, ότι η Νέα Ιωνία κέρδισε και κερδίζει καθημερινά, στο πλαίσιο του μεγάλου Δήμου, τη δεσπόζουσα θέση που δικαιούται και της αξίζει. Άλλωστε, η Νέα Ιωνία στάθηκε πάντα όρθια στα δύσκολα, με ανθρώπους έτοιμους για τα δύσκολα. Με ανθρώπους που ξέρουν να υπερασπίζονται την ιστορία, τον πολιτισμό και την αξιοπρέπειά της.
Ο Δήμος Βόλου θα τιμήσει την επέτειο των 90 χρόνων με σειρά δράσεων, σε συνεργασία με τους προσφυγικούς φορείς:
Αμέσως μετά τις διακοπές του Πάσχα, θα επαναλειτουργήσει το ανακαινισμένο Μουσείο Μεταξουργίας στο πρώην Μεταξουργείο Ετμεκτζόγλου. Παράλληλα, τη θερινή περίοδο, θα γίνουν εκδηλώσεις στη Βιβλιοθήκη και στο πάρκο του Μεταξουργείου, οι οποίες θα αξιοποιήσουν καλλιτεχνικό δυναμικό της Ν. Ιωνίας.
Θα ακολουθήσει, τον Σεπτέμβριο, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, ο καταξιωμένος, πια, θεσμός που δημιουργήσαμε, οι «Μνήμες Προσφύγων», με εκδηλώσεις που φέτος θα είναι αφιερωμένες στη συνομήλικη του Συνοικισμού ομάδα της Νίκης Βόλου. Οι εκδηλώσεις θα γίνουν, όπως κάθε χρόνο, στην πλατεία της Ευαγγελίστριας, την οποία αναπλάσαμε εκ θεμελίων και η οποία, μαζί με την ανάδειξη του Ιερού Ναού, έχει γίνει σημείο αναφοράς ολόκληρης της πόλης.
Αφιερωμένη στα 90 χρόνια του Συνοικισμού θα είναι, επίσης, η πρώτη μεγάλη έκθεση που θα εγκαινιαστεί στο Μουσείο της Πόλης του Βόλου, το οποίο μετά από περιπέτειες ετών ολοκληρώσαμε πριν λίγους μήνες.
Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω ειλικρινά για την παρουσία σας εδώ. Να ευχαριστήσω τα μέλη του συλλόγου ΕΔΡΑΜΕ «Παναγιώτης Αχειλάς» για τη σημαντική συμβολή τους στη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπως, επίσης, και τους συντελεστές της σημερινής εκδήλωσης. Επιτρέψτε μου, να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Θωμά Κοροβίνη, που με τη φιλική συμμετοχή του, μας δίνει ακόμη μια φορά τη χαρά να τον θεωρούμε συντοπίτη μας».

Δεν υπάρχουν σχόλια: