Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2022

Η επόμενη ημέρα και τα πολιτικά της μηνύματα

Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω την ικανοποίηση, τόσο την προσωπική όσο και των συνεργατών μου την περίοδο  της δημοτικής μας θητείας, για το γεγονός ότι επιτέλους φαίνεται φως για το Μουσείο της Αργούς ― έστω και με καθυστέρηση πέντε ετών, καθ΄ ομολογίαν πλέον του αποκλειστικά υπεύθυνου γι’ αυτό και αφού χάθηκαν οι πόροι του ΕΣΠΑ 2014-2020. Να εκφράσω, επίσης, την ικανοποίησή μας γιατί αναγνωρίστηκε από μεγάλο τμήμα της τοπικής κοινωνίας ότι, αν δεν είχαμε διενεργήσει τον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό, το έργο θα είχε εγκαταλειφθεί, δεδομένου ότι  η δημοτική αρχή που μας διαδέχθηκε το 2014  δεν ήθελε να το δει ούτε ζωγραφιστό. Η απόσταση βεβαίως από τη μακέτα μέχρι του να είναι το έργο γεγονός, όπως το παρουσιάζει  ο γνωστός θηριώδης προπαγανδιστικός μηχανισμός και οι διάφοροι αενάως και αφελώς ψηφοθηρούντες, είναι μεγάλη. Στην καλύτερη περίπτωση, η δημοπράτησή του, όπως ανακοινώθηκε, θα γίνει ―όλως συμπτωματικώς― τον Αύγουστο του 2023, στις παραμονές δηλαδή των επόμενων δημοτικών εκλογών. Όσο για την ολοκλήρωσή του,  εξαρτάται  και από τη ροή χρηματοδότησης, η οποία,  όταν προέρχεται από εθνικούς πόρους όπως εν προκειμένω, πολλές φορές είναι προβληματική.

Όμως το πολιτικό ενδιαφέρον της χθεσινής ημέρας δεν εξαντλήθηκε ούτε στην ανακοίνωση της χρηματοδότησης του έργου, που εξάλλου είχε ξαναγίνει, ούτε στην παρουσίαση της μελέτης, που άλλωστε είχε ξαναπαρουσιαστεί.  Δεν ήταν, αν θέλετε, ούτε η αγωνία να φανεί ότι η κυβέρνηση στηρίζει τις προτεραιότητες της  πόλης. Το μεσσιανικό πέρασμα τού και αντιπροέδρου της ΝΔ,  Α. Γεωργιάδη, και τα όσα εκτυλίχθηκαν, το μόνο που σηματοδότησαν ―επιβεβαίωσαν, πιο σωστά― είναι ότι ένα μεγάλο κόμμα, που μάλιστα διατυμπανίζει «τις αρχές και τις αξίες του», σέρνεται πίσω από την πιο λούμπεν, την πιο απεχθή, την πιο λαίμαργη εκδοχή εξουσίας, η οποία δεν έχει ούτε κόμμα, ούτε πόλη, ούτε καν ποδοσφαιρική ομάδα. Είμαι ο τελευταίος που θα βάλω όλες και όλους στο ίδιο τσουβάλι.  Βεβαίως και υπάρχουν δυνάμεις στη ΝΔ που αντιλαμβάνονται πόσο ολέθρια είναι αυτή η σχέση. Όσο όμως σιωπούν ―εκτός από μεμονωμένες φωτεινές εξαιρέσεις― γίνονται συνυπεύθυνοι. Αν και όταν αποφασίσουν να αντιδράσουν, θα διαπιστώσουν ότι μάλλον θα είναι πια αργά. 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: