«Είσαι σίγουρος ότι η καύση
RDF από την
τσιμεντοβιομηχανία δημιουργεί όντως πρόβλημα
στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία; Έχω διαβάσει και σοβαρές επιστημονικές απόψεις
που υποστηρίζουν το αντίθετο», ήταν ο εύλογος προβληματισμός, στη διάρκεια του
χθεσινού συγκλονιστικού συλλαλητηρίου, μιας
Βολιώτισσας με δυναμική παρουσία στους αγώνες
της τοπικής κοινωνίας για την προστασία του Παγασητικού, κάποιες δεκαετίες πριν.
Κατάλαβα ότι ένιωσε πιο
σίγουρη για την επιλογή της να συμμετάσχει στο συλλαλητήριο. Και για το διπλό «ΟΧΙ»:
Όχι στην παραγωγή SRF από τον
Δήμο, όχι στην καύση RDF/SRF από την
τοπική τσιμεντοβιομηχανία.
Αυτό που πιστεύω πως μετράει περισσότερο απ’ όλα είναι ότι σε μια εποχή συλλογικής ματαίωσης και κοινωνικής
παραίτησης,
η κοινωνία του Βόλου «ξεσπάθωσε», για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες. Απέδειξε
ότι, τα πέντε τελευταία χρόνια, όχι μόνο δεν έχει αναπτύξει
μια συμπεριφορά μιθριδατισμού, όπως κάποιοι ποντάριζαν, αλλά και ότι έχει
δημιουργηθεί μια νέα, συλλογική τοπική αυτογνωσία.
Οι «κάτω» απέδειξαν
(και) χθες ότι θέλουν. Είναι πλέον η σειρά των «πάνω»
-πρωτίστως των δημοτικών συνδυασμών- να αποδείξουν ότι μπορούν να μετουσιώσουν τη μεγάλη κοινωνική δυναμική και την αξίωση για αλλαγή πορείας, και σε πλειοψηφικό, εναλλακτικό
πολιτικό σχέδιο για την πόλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου