«Η ακαδημαϊκή συγχώνευση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με
τα ΤΕΙ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας φαίνεται πως αποτελεί ειλημμένη απόφαση,
ανεξάρτητα από τις αντιρρήσεις που έχουν διατυπωθεί. Ήδη, προχθές (Πέμπτη) οι διοικήσεις των τριών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων κατέθεσαν στον Υπουργό Παιδείας τις προτάσεις τους, διαφορετικές,
απ’ ό,τι φαίνεται, σε πολλά σημεία. Το οριστικό πόρισμα αναμένεται να εκδοθεί
μέχρι 30 Απριλίου ή λίγο μετά. Τις επόμενες, δηλαδή, μέρες θα
ληφθούν αποφάσεις εξόχως κρίσιμες για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στην περιοχή
μας, με βάθος δεκαετιών.
Ταυτόχρονα έχουν φουντώσει και
οι συζητήσεις σε όλες τις πόλεις της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδας. Σε όλες, πλην … Βόλου. Ο οποίος, σ’ αυτή τη συγκυρία, βρίσκεται χωρίς πυξίδα, χωρίς ιστορική μνήμη
και ευθύνη, χωρίς επιρροή στα κέντρα αποφάσεων. Και να σκεφτεί κανείς ότι είναι η πόλη που κατάφερε,
από τα πρώτα ακόμη μεταπολιτευτικά
χρόνια, μέσα από πλούσιο επιστημονικό, κοινωνικό και πολιτικό διάλογο, να διαμορφώσει υπεύθυνη, ορθολογική
και τεκμηριωμένη άποψη για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και τη σύγχρονη ακαδημαϊκή
φυσιογνωμία του, και να γίνει η έδρα του Ιδρύματος. Φέτος μάλιστα γιορτάζονται
τα 30 χρόνια λειτουργίας του Πανεπιστημίου, το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο
μετασχηματισμό της πόλης μας τις τελευταίες δεκαετίες και για το οποίο
αισθανόμαστε όλοι περήφανοι, βλέποντας να είναι σε διαρκή ανοδική πορεία και να κερδίζει
συνεχώς θέσεις στο διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον.
Το
ανησυχητικό είναι ότι οι συζητήσεις που γίνονται στις άλλες πόλεις, στις
περισσότερες περιπτώσεις γυρίζουν το ρολόι της ιστορίας αρκετές δεκαετίες πίσω. Αντί για
τις ανάγκες του μέλλοντος, αναβιώνουν, από αιρετούς και φορείς, αντιλήψεις του
παρελθόντος, και ασκούνται πολιτικές πιέσεις προκειμένου στις τελικές
αποφάσεις της πολιτείας να πρυτανεύουν όχι ακαδημαϊκά, αλλά τοπικιστικά και πελατειακά κριτήρια.
Μια από τις διεκδικήσεις που έχει τεθεί με έμφαση στη
γειτονική Λάρισα είναι η μεταφορά από τον Βόλο της έδρας της Σχολής Γεωπονικών
Επιστημών. Σημειώνω πως ήταν ένα από τα επίμαχα θέματα κατά την περίοδο που
προετοιμαζόταν η ίδρυση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τελικά, το Τμήμα Γεωπονίας, Φυτικής, και Ζωικής Παραγωγής, όπως
ονομάστηκε αρχικά, περιλήφθηκε στο ιδρυτικό Π.Δ. 83/1984 που τροποποιήθηκε με το Π.Δ.302/1985, και
ως έδρα του ορίστηκε ο Βόλος. Σήμερα, η Σχολή Γεωπονικών Επιστημών λειτουργεί
με δύο τμήματα: Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος,
και Γεωπονίας Ιχθυολογίας και Υδάτινου
Περιβάλλοντος. Η Σχολή, στα 30 χρόνια της λειτουργίας της, έχοντας αποκτήσει
σύγχρονες υποδομές, άρτιο εξοπλισμό και υψηλής στάθμης ακαδημαϊκό προσωπικό,
έχει διανύσει εξαιρετική πορεία, με υψηλού
επιπέδου επιστημονικό και ερευνητικό έργο και διεθνή καταξίωση.
Η επιλογή του Βόλου, και όχι της
«πρωτεύουσας του θεσσαλικού κάμπου», ως έδρας της Γεωπονικής, υπήρξε αποτέλεσμα
σοβαρής τεκμηρίωσης. Στηρίχθηκε στον συνδυασμό με τις
άλλες τεχνολογικές επιστήμες της παραγωγής που θα λειτουργούσαν στον Βόλο, στην
παράδοση λειτουργίας στην πόλη μας ερευνητικών ιδρυμάτων του αγροτικού τομέα,
όπως το Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών και το Περιφερειακό
Κέντρο Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου, στον καινοτομικό χαρακτήρα που δόθηκε στη Σχολή, και στη
μοναδική παραγωγική φυσιογνωμία της περιοχής μας, η οποία, στο επίπεδο της
πρωτογενούς παραγωγής -τόσο στον γεωργοκτηνοτροφικό όσο και στον αλιευτικό
τομέα και το υδάτινο οικοσύστημα-,
αποτελεί ουσιαστικά σμικρογραφία
της Ελλάδας, γεγονός που εξασφαλίζει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για τους
φοιτητές μιας από τις πλέον εφαρμοσμένες επιστήμες.
Έχοντας και την εμπειρία της διαχρονικής πορείας του
Πανεπιστημίου, οφείλω να υπογραμμίσω πως αν
αρχίσει να «ξηλώνεται το πουλόβερ», οι συνέπειες θα είναι σοβαρές και μη
αναστρέψιμες.
Ο Βόλος προφανώς και δεν θα πρέπει να εμπλακεί σε άγονες τοπικιστικές
αντιπαραθέσεις. Ούτε και να καλλιεργηθεί κλίμα κινδυνολογίας χρειάζεται. Η πόλη οφείλει, όμως, να βρίσκεται σε εγρήγορση, να σταθεί δίπλα στις
Πρυτανικές Αρχές, να υπερασπιστεί τον σχεδιασμό και τη φυσιογνωμία του
Πανεπιστημίου, ν’ αξιώσει να παρθούν οι
αποφάσεις της πολιτείας αποκλειστικά και μόνο με διαφανή και αδιάβλητα ακαδημαϊκά κριτήρια, αλλά και να
προσεγγίσει με σοβαρότητα θέματα περαιτέρω ανάπτυξης του Πανεπιστημίου, όπως
επί παραδείγματι το ενδεχόμενο ν’ αποτελέσει
ο Βόλος έδρα της τέταρτης Νομικής Σχολής που συζητείται. Το αισιόδοξο είναι πως υπάρχουν στην τοπική
κοινωνία σημαντικές δυνάμεις που δεν έχουν συνθηκολογήσει με το τοξικό κλίμα που επικρατεί στην πόλη μας. Το αποδεικνύει, άλλωστε, η αποφασιστικότητα
για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.
Και ως υστερόγραφο, για να μη ξεχνάμε: «Μέσα στη δίνη των γεγονότων, τις ανησυχίες και αβεβαιότητες ως προς
την οριστικοποιημένη μορφή της νομοθετημένης κατανομής των τμημάτων και για την
κατοχύρωση της οποίας θα πραγματοποιηθεί το παλλαϊκό συλλαλητήριο στον Βόλο, η προετοιμασία του Πανεπιστημίου
Θεσσαλίας από τεχνικής πλευράς συνεχίζεται με ανεπηρέαστο ρυθμό» (τοπικός τύπος,
σαν σήμερα, πριν από 30 χρόνια, 31.3.1988)».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου