Η Ζ.Κωνσταντοπούλου έφτασε χθες να κατηγορήσει τον Αλ.Τσίπρα ότι «με την υπογραφή της συμφωνίας υπέγραψε συμβόλαιο θανάτου του ΣΥΡΙΖΑ και της δημοκρατίας». Και όμως όχι μόνο παραμένει ακόμη Πρόεδρος της Βουλής, αλλά παραμένει και μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιότητα την οποία κατά κόρον επικαλέστηκε το Σαββατοκύριακο, στις δύο οπερετικές «Διασκέψεις των Προέδρων». Και συνεχίζει ακάθεκτη -και θα συνεχίζει μέχρι και την τυπική εκπνοή του βίου αυτής της Βουλής- τον θεσμικό και δημοκρατικό εκτροχιασμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δημοκρατικό χρέος, έστω και την ύστατη στιγμή, να ξεκαθαρίσει πολιτικά και κοινοβουλευτικά τη σχέση του με τη Ζ.Κωνσταντοπούλου. Και φυσικά δεν αρκεί η αποχή από την «επιχειρούμενη προσχηματική συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις και το δημόσιο χρέος» και από όποια άλλη τυχόν «συνεδρίαση» (Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας κλπ). Αποτελεί, άλλωστε, ασυγχώρητη αυταπάτη αν νομίζει πως με τη διάλυση της Βουλής θα ξεμπερδέψει με την ίδια και κυρίως με αυτό που εκφράζει, το οποίο, όπως αποδεικνύεται πλέον, δεν είναι απλώς μια γραφικότητα αλλά μια εξαιρετικά επικίνδυνη αντίληψη, που η απήχησή της κάθε άλλο παρά θα πρέπει να υποτιμηθεί.
Όσο για τη δημοκρατική αντιπολίτευση, ο χειρισμός του σοβαρού αυτού θέματος είναι ακόμη δείγμα της στρατηγικής αμηχανίας της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου