Ομόφωνο ψήφισμα Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου για το θέμα των διαθεσιμοτήτων – απολύσεων

Σε σημερινή συνεδρίασή του το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου αποφάσισε ομόφωνα την έγκριση ψηφίσματος ενάντια στο μέτρο των διαθεσιμοτήτων υπαλλήλων ΟΤΑ που προβλέπεται στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016». Το πλήρες κείμενο του ψηφίσματος έχει ως εξής: Σε σχέση με τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στις παραγράφους Ζ2 και Ζ4 του κεφαλαίου Ζ του προσφάτως ψηφισθέντος «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 – επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016» και αναφέρονται στη διαθεσιμότητα υπαλλήλων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης λόγω κατάργησης της θέσης τους, το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου.

Λαμβάνοντας υπόψη:

I. Το γεγονός ότι από την πολιτική εισήγηση του Δημάρχου Βόλου και τις τοποθετήσεις όλων των παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου προκύπτει η καθολική αντίθεση του Σώματος στο μέτρο της   ετήσιας διαθεσιμότητας, που αποτελεί ουσιαστικά τον προθάλαμο της απόλυσης χιλιάδων υπαλλήλων των Δήμων και του Δημοσίου. Αυτό, μάλιστα, δεν αφορά   μόνο εργαζομένους με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, για συγκεκριμένες ειδικότητες των οποίων γίνεται άμεσα η αρχή, αλλά και μονίμους υπαλλήλους των οποίων οι θέσεις εργασίας θα καταργηθούν, χωρίς μάλιστα να διευκρινίζεται ούτε για ποιες θέσεις, ειδικότητες και κλάδους πρόκειται, ούτε και ποιος θα αποφασίσει την κατάργησή τους.

          II. Την από 11.11.2012 απόφαση του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ, με την οποία εκφράζει την πλήρη διαφωνία της με:

·       Τη διαθεσιμότητα των εργαζομένων που οδηγεί τους Δήμους σε αδυναμία εκπλήρωσης του ρόλου τους.

·       Τη συνεχιζόμενη μισθολογική υποβάθμιση των εργαζομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που δημιουργεί εκρηκτικό κλίμα στο εσωτερικό των Δήμων και επιφέρει παράλυση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες.

·       Την απαγόρευση προσλήψεων Υ.Ε. μέχρι το 2016, ειδικότερα στις ανταποδοτικού χαρακτήρα υπηρεσίες που τις οδηγεί σε διάλυση.

·       Δηλώνει ότι οι Δήμοι δεν θα γίνουν συμμέτοχοι σ’ αυτήν τη διαδικασία και προτρέπει τους αιρετούς να μη συμμετάσχουν.

III.  Τις διατάξεις του άρθρου 154 (Απόλυση λόγω κατάργησης θέσης) του Ν. 3528/2007 (Κώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων):

               «1. Ο υπάλληλος απολύεται, αν καταργηθεί η θέση στην οποία υπηρετεί.

               2. Αν καταργηθούν ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, απολύονται οι  υπάλληλοι οι οποίοι συγκεντρώνουν τα λιγότερα ουσιαστικά προσόντα, ύστερα  από  απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου. Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται  Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

               3. Τα ανωτέρω ισχύουν και σε περίπτωση κατάργησης θέσεων μετά από 

συγχώνευση  κλάδων ή υπηρεσιών.

               4. Οι κατά τις ανωτέρω διατάξεις προς απόλυση υπάλληλοι δικαιούνται, με  αίτηση τους, να μεταταγούν σε κενή οργανική θέση άλλης δημόσιας υπηρεσίας ή  Ν.Π.Δ.Δ.. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού  Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, καθορίζονται οι ειδικότεροι  όροι και η διαδικασία μετάταξης.

               5.Ο υπάλληλος δικαιούται να επαναδιοριστεί, αν επανασυσταθεί η ίδια ή  όμοια θέση μέσα σε ένα (1) έτος από την απόλυση του.»

               Τις διατάξεις του άρθρου 158 (Απόλυση λόγω κατάργησης θέσεως) του Ν. 3584/2007 (Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών Υπαλλήλων):

               «1. Ο υπάλληλος απολύεται, αν καταργηθεί η θέση στην οποία υπηρετεί.

               2. Αν καταργηθούν ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, απολύονται οι υπάλληλοι οι οποίοι συγκεντρώνουν τα λιγότερα ουσιαστικά προσόντα, ύστερα από απόφαση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου. Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

               3. Τα ανωτέρω ισχύουν και σε περίπτωση κατάργησης θέσεων μετά από  συγχώνευση κλάδων ή υπηρεσιών.

               4. Οι κατά τις ανωτέρω διατάξεις προς Απόλυση υπάλληλοι δικαιούνται με αίτηση τους να μεταταγούν σε κενή οργανική θέση άλλης δημόσιας υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή Ο.Τ.Α. α` και β` βαθμού. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και η διαδικασία μετάταξης.

               5. Ο υπάλληλος δικαιούται να επαναδιορισθεί, αν επανασυσταθεί η ίδια ή όμοια θέση μέσα σε ένα (1) έτος από την Απόλυση του».

IV. Το γεγονός ότι:

·       Η  κατάργηση των θέσεων που προβλέπεται στην παράγραφο Ζ4 του ψηφισθέντος Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016, ενώ αποτελεί ουσιαστικά συγκεκαλυμμένη απόλυση, γίνεται κατά παράβαση των κατ’ επιταγή του άρθρου 103 του Συντάγματος διατάξεων του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών Υπαλλήλων και του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων.

·        Δεν προβλέπεται κάποια αξιολόγηση προσωπικού και του παραγόμενου έργου τους, ώστε να τεθεί σε διαθεσιμότητα και στη συνέχεια να απολυθεί προσωπικό  που κρίθηκε, με όλες τις νόμιμες εγγυήσεις, ανεπαρκές, όπως γίνεται  π.χ. με τους δημοσίους υπαλλήλους και το κατ’ εξουσιοδότηση ΠΔ 117/2008 που κάνει λόγο για αξιολόγηση των ουσιαστικών προσόντων από το υπηρεσιακό συμβούλιο.

·       Τίθενται αυθαίρετες ποσοστώσεις και προϋποθέσεις που αφορούν κάποιες συγκεκριμένες ειδικότητες, οι οποίες επίσης   επιλέγονται αυθαίρετα, με συνέπεια απόφοιτοι λυκείου από την ίδια κατηγορία διοικητικού κλάδου, οι οποίοι διορίστηκαν   με τις ίδιες ακριβώς διαδικασίες και το ίδιο νομικό πλαίσιο, σε ένα μεν φορέα του ευρύτερου Δημοσίου να τίθενται σε διαθεσιμότητα, σε άλλον όχι.

·       Τίθεται ως κριτήριο ο τρόπος πρόσληψης, τη στιγμή που μεγάλος αριθμός των υπό διαθεσιμότητα υπαλλήλων προσλήφθηκε πριν από τη θεσμοθέτηση του ΑΣΕΠ, με βάση τα τότε ισχύοντα.  Η ευθύνη για τη μη τήρηση αρχών διαφάνειας και αξιοκρατίας, ειδικά πριν από το 1994, βαραίνει την Δημόσια Διοίκηση και όχι τον ωφελούμενο. Η Διοίκηση όφειλε να έχει θεσπίσει και εφαρμόσει ένα αξιοκρατικό και διαφανές σύστημα πρόσληψης προσωπικού.

·       Τα κριτήρια που καθορίζονται έρχονται σε αντίθεση με την  αρχή της συνέπειας που ισχύει στο δημόσιο δίκαιο. Η αρχή της συνέπειας, στο πεδίο του δημοσίου δικαίου, προϋπάρχει ως λογικό πρότερο της αρχής της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Με βάση αυτή υφίσταται αυτοδέσμευση της Πολιτείας για την τήρηση των διατάξεων του Συντάγματος και των νόμων, ιδίως των διατάξεων που προστατεύουν τα ατομικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες, τη δέσμευση της συντακτικής και της νομοθετικής εξουσίας για τον τρόπο της αναθεώρησης του Συντάγματος  και της κατάργησης ή τροποποίησης των νόμων αντίστοιχα, την υποχρέωσης συμμόρφωσης των πολιτών, των δικαστηρίων και των διοικητικών οργάνων στις διατάξεις των νόμων και στις εντολές των ιεραρχικά ανώτερων τους, την αρχή της συνταγματικότητας των νόμων, την αρχή της νομιμότητας της διοίκησης.

·       Έρχονται σε αντίθεση με την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Η αρχή αυτή επιβάλλει να λαμβάνεται υπόψη, πριν από την άρση ή τη μεταβολή μιας συγκεκριμένης πράξης ή πρακτικής της διοίκησης, ή γενικότερα μιας κρατούσας νομικής κατάστασης, η εύλογη πεποίθηση του διοικούμενου ότι η κατάσταση αυτή θα διαρκέσει. Συνέπεια της συνεκτίμησης της εύλογης εμπιστοσύνης του ιδιώτη κατά την άρση ή μεταβολή της κατάστασης αυτής είναι είτε να εμποδίζεται η ίδια η μεταβολή, είτε άλλως να προβλέπονται μεταβατικά μέτρα χωρίς να αποκλείεται, αν και πιο σπάνι, η χορήγηση αποζημίωσης. Η έννοια της εμπιστοσύνης πρέπει να θεωρείται ως «προστατευόμενο έννομο αγαθό».

Με τη διοικητική πράξη εξομοιώνεται, από την άποψη δυνατότητας επίκλησης της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνη, και η διοικητική πρακτική, η γενικότερη δηλαδή συμπεριφορά της διοικητικής αρχής, όταν παρουσιάζεται μια συνέχεια στο χρόνο και έχει ως συνέπεια τη δημιουργία κατά το μάλλον ή ήττον σταθερών πραγματικών καταστάσεων.

‘Οταν η Διοίκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα ακολουθεί μια συγκεκριμένη πρακτική, η οποία και διαμορφώνει πραγματικές καταστάσεις που επηρεάζουν τη βιοτική κατάσταση του πολίτη, δεσμεύεται από αυτήν. Η δέσμευση αυτή δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να τροποποιήσει στο μέλλον την πρακτική της αυτή, πολύ δε περισσότερο όταν είναι παράνομη, αλλά ότι δεν μπορεί να την ανατρέψει επιλεκτικά, για ορισμένες μόνο περιπτώσεις ή αναδρομικά, συμπαρασύροντας ενδεχομένως ευνοϊκές καταστάσεις υπέρ των πολιτών.

Αυξημένη τυπική ισχύ έχει η εξεταζόμενη αρχή και λόγω της αναγνώρισης της ως αρχής του κοινοτικού δικαίου. Ήδη με την απόφαση Τopter, το ΔΕΚ έχει δεχθεί ότι η αρχή της εμπιστοσύνης «αποτελεί τμήμα της κοινοτικής έννομης τάξης ούτως ώστε παράβαση της να συνιστά παραβίαση της Συνθήκης Ίδρυσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και κάθε κανόνα σχετικού με την εφαρμογή της, κατά την έννοια του αρ. 173 της Συνθήκης.»

Αξίζει να αναφερθεί ότι τα Γερμανικά Δικαστήρια (ΒVerfGe) αναγνωρίζουν την υποχρέωση του νομοθέτη να προβλέπει μεταβατικές διατάξεις για την προστασία όσων πλήττονται από την επερχόμενη δικαιική αλλαγή και κυρίως από μεταβολές στη ρύθμιση επαγγελματικών σχέσεων. Κατά τα Γερμανικά Δικαστήρια «ο πολίτης δύναται βασικώς να εκκινεί εκ της αρχής ότι νομικαί συνέπειαι συνδεομεναι προς αποπερατωθείσας βιωτικάς σχέσεις δέον να θρωρώνται ως ισχύουσαι περαιτέρω», ούτως ώστε να απαγορεύεται να  ρυθμισθούν οριστικά διαρρυθμισθείσες έννομες σχέσεις κατά τρόπο βλαπτικό για τον διοικούμενο. Ανάλογες λύσεις υιοθετεί και το ΔΕΚ.

·       Για τους υπαλλήλους ΟΤΑ δεν έχει εκδοθεί έως και σήμερα το ΠΔ σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 158 του Ν. 3584/2007, που θα καθορίζει τους όρους και τη διαδικασία μετάταξης, όπως εκδόθηκε αντίστοιχα για τους δημοσίους υπαλλήλους (ΠΔ 117/2008).

·       Οι ρυθμίσεις έρχονται σε αντίθεση με το αρ. 102 του Συντ. για τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ. Σε κάθε περίπτωση για να ισχύσει το μέτρο αυτό, θα έπρεπε να υπάρχει και η σύμφωνη γνώμη του οικείου ΟΤΑ.

·       Οι ρυθμίσεις έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας (ΕΧΤΑ), όπως κυρώθηκε με το Ν. 1850/1989.

·       Έρχονται σε αντίθεση με την αρχή του «δημοσίου τοπικού συμφέροντος», όπως αυτό διαμορφώνεται από τον Ν. 3463/2006 και τον Ν. 38520/2010. Οι ΟΤΑ, με την εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας, σε συνδυασμό με την αναστολή των προσλήψεων προσωπικού των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ έως 31.12.2016, τη μεταφορά περισσοτέρων από 200 νέων αρμοδιοτήτων από 1.1.2013 χωρίς μεταφορά πόρων και προσωπικού και τον περιορισμό των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, θα αδυνατούν  να εξυπηρετήσουν τις τοπικές υποθέσεις, αφού θα    αποδιαρθρωθούν υπηρεσίες των Δήμων, ιδιαίτερα κρίσιμες διοικητικές υπηρεσίες  κοινωνικοπρονοιακών και παραγωγικών δομών και υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα.

·       Έρχονται σε αντίθεση με την αρχή της αποτελεσματικότητας των ΟΤΑ, δηλαδή της διοικητικής δράσης που εκδηλώνεται έγκυρα και συνεπάγεται στην πραγματικότητα το επιζητούμενο αποτέλεσμα.

·       Έρχονται σε αντίθεση με την αρχή της συνέχειας της ύπαρξης και λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών. Η συνέχεια σημαίνει και την κανονική και αδιατάρακτη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών.

 Για όλους τους παραπάνω λόγους:

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ

1.     Να εκφράσει την πλήρη αντίθεσή του στο μέτρο της διαθεσιμότητας μονίμων ή αορίστου χρόνου δημοτικών υπαλλήλων, που αποτελεί ουσιαστικά συγκεκαλυμμένη απόλυση. Καλεί την κυβέρνηση να καταργήσει τις σχετικές διατάξεις του ψηφισθέντος Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 και δηλώνει ότι,  στηρίζει και πολιτικά και νομικά τον αγώνα των εργαζομένων.

2.     Να μη συμπράξει ο Δήμος Βόλου καθ’οιονδήποτε τρόπο στη διαδικασία εφαρμογής των διατάξεων για τη διαθεσιμότητα υπαλλήλων (αποστολή καταλόγου ονομάτων, έκδοση ατομικών διοικητικών  πράξεων θέσης σε διαθεσιμότητας κλπ). Αναθέτει στο Δήμαρχο να δώσει τις σχετικές εντολές στην αρμόδια υπηρεσία.