Σε εποχή όπου η παρατεταμένη ύφεση ωθεί όλο και περισσότερους πολίτες στο περιθώριο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, το ζήτημα της αντιμετώπισης της νέας φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού τίθεται με εντελώς νέους όρους. Ένα σχέδιο ολοκληρωμένης αντιμετώπισης του προβλήματος δεν μπορεί πλέον να περιορίζεται στις όποιες προνοιακές πολιτικές, αλλά πρέπει να συνδέεται άμεσα και με τις πολιτικές επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας, τις πολιτικές απασχόλησης, την Παιδεία αλλά και τις αποκεντρωμένες περιφερειακές και τοπικές δομές.
Επειδή όμως η φτώχεια και η ανέχεια δεν μπορούν να περιμένουν, επιβάλλεται ταυτόχρονα η ριζική μεταρρύθμιση του μοντέλου κοινωνικής προστασίας που ισχύει στη χώρα μας.
Επειδή όμως η φτώχεια και η ανέχεια δεν μπορούν να περιμένουν, επιβάλλεται ταυτόχρονα η ριζική μεταρρύθμιση του μοντέλου κοινωνικής προστασίας που ισχύει στη χώρα μας.
Το μοντέλο αυτό πρέπει να μετεξελιχθεί σε σύγχρονο σύστημα φροντίδας και προώθησης της κοινωνικής ένταξης των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, αλλά και παρεμβάσεων που να καλύπτουν τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ατόμου που αντιμετωπίζει προβλήματα συμμετοχής στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό.
Σε αυτή την πραγματικά ιστορική συγκυρία, η Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να παραμένει αμήχανη και αμέτοχη. Έχει χρέος, αντίθετα, να λειτουργήσει ως παράγοντας ενότητας και συνοχής των τοπικών κοινωνιών.
Ο Βόλος είναι μια περιοχή που λόγω και της ιδιαίτερης παραγωγικής του φυσιογνωμίας υφίσταται με οδυνηρό τρόπο τις συνέπειες της κρίσης. Επιλογή μας είναι να μη σηκώσουμε λευκή σημαία μπροστά στις μεγάλες δυσκολίες. Και επειδή ούτε τα χρήματα που διαθέτει ο Δήμος ούτε και το προσωπικό επαρκούν, ο εθελοντισμός αποτελεί μονόδρομο. Η Αυτοδιοίκηση, άλλωστε, αποτελεί προνομιακό χώρο κοινωνικής αυτενέργειας και ανιδιοτελούς προσφοράς.
Αλλά ούτε και περιθώριο για σπατάλη δυνάμεων και αλληλοεπικαλύψεις υπάρχει. Ο συντονισμός λοιπόν και η αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των υφισταμένων κοινωνικών δομών αποτελεί επίσης μονόδρομο, με το Δήμο να λειτουργεί ως «ομπρέλα» κοινωνικής στήριξης και αλληλεγγύης.
Χρειάζεται ακόμη να σταλεί ένα διπλό μήνυμα, τόσο προς την κεντρική εξουσία όσο και προς τις εσωτερικές δομές του Δήμου. Προς την κεντρική εξουσία, ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος και δεν είναι μοιραίο να επιβάλλονται διαρκώς νέες επιβαρύνσεις. Και προς το εσωτερικό του Δήμου, ότι οφείλουμε και μπορούμε με λιγότερα χρήματα να παράγουμε περισσότερο έργο. Η μείωση, λοιπόν, των ανταποδοτικών τελών και των τελών ύδρευσης και αποχέτευσης για το 2012 αποτέλεσε κι αυτή μονόδρομο.
Σε αυτή την πραγματικά ιστορική συγκυρία, η Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να παραμένει αμήχανη και αμέτοχη. Έχει χρέος, αντίθετα, να λειτουργήσει ως παράγοντας ενότητας και συνοχής των τοπικών κοινωνιών.
Ο Βόλος είναι μια περιοχή που λόγω και της ιδιαίτερης παραγωγικής του φυσιογνωμίας υφίσταται με οδυνηρό τρόπο τις συνέπειες της κρίσης. Επιλογή μας είναι να μη σηκώσουμε λευκή σημαία μπροστά στις μεγάλες δυσκολίες. Και επειδή ούτε τα χρήματα που διαθέτει ο Δήμος ούτε και το προσωπικό επαρκούν, ο εθελοντισμός αποτελεί μονόδρομο. Η Αυτοδιοίκηση, άλλωστε, αποτελεί προνομιακό χώρο κοινωνικής αυτενέργειας και ανιδιοτελούς προσφοράς.
Αλλά ούτε και περιθώριο για σπατάλη δυνάμεων και αλληλοεπικαλύψεις υπάρχει. Ο συντονισμός λοιπόν και η αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των υφισταμένων κοινωνικών δομών αποτελεί επίσης μονόδρομο, με το Δήμο να λειτουργεί ως «ομπρέλα» κοινωνικής στήριξης και αλληλεγγύης.
Χρειάζεται ακόμη να σταλεί ένα διπλό μήνυμα, τόσο προς την κεντρική εξουσία όσο και προς τις εσωτερικές δομές του Δήμου. Προς την κεντρική εξουσία, ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος και δεν είναι μοιραίο να επιβάλλονται διαρκώς νέες επιβαρύνσεις. Και προς το εσωτερικό του Δήμου, ότι οφείλουμε και μπορούμε με λιγότερα χρήματα να παράγουμε περισσότερο έργο. Η μείωση, λοιπόν, των ανταποδοτικών τελών και των τελών ύδρευσης και αποχέτευσης για το 2012 αποτέλεσε κι αυτή μονόδρομο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου